ေဗဒင္မွန္ကန္မႈ = ေဗဒင္ေမးပရိသတ္ စိတ္ေက်နပ္မႈ

၁။ အားလံုးေကာင္းတယ္ဆိုတာကိုယ္ေကာင္းမွျဖစ္တာပါ။ ၂။ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို သူမ်ားအားက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႕ လိုတယ္။ ၃။ က်ဳပ္ေသသြားရင္က်ဳပ္ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ က်ဳပ္ရဲ႕စာအုပ္ေတြက ခင္ဗ်ားတုိ႕ကိုေျပာျပပါလိမ့္မယ္။ ၄။ သိထားတဲ့အခါမွာေက်နပ္ေနရင္ သိထားတာနဲ႕ပဲ ကိစၥၿပီးသြားလိမ့္မယ္။ ၅။ နည္းနည္းေလးမွားတာကို ခႊင့္လႊတ္ခဲ့ရင္ မဟာအမွား ႀကီးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ဆိုတာ ၾကပ္ၾကပ္သတိထား။ ၆။ ဘာပဲကုန္သြား ကုန္သြား၊ က်ဳပ္ဆီမွာ အၿမဲရွိေနတာက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲ။ ၇။ ျမင့္ျမတ္ခ်င္ရင္ျမင့္ျမတ္တ့ဲအလုပ္ကိုလုပ္ရပါမယ္။ ၈။ လုပ္မယ္လို႕စိတ္ကူးရဲရင္အဲဒီ့အလုပ္ဟာေအာင္ျမင္ဖို႕ ေသခ်ာသြားၿပီလို႕ က်ဳပ္ယံုၾကည္တယ္။ ၉။ ေမာၿပီဆိုၿပီး သြားမရပ္လိုက္နဲ႕။ ပုိၿပီးေမာသြားလိမ့္မယ္။ ဆက္သာလုပ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့အခါ သူ႕ဘာသာသူ အေမာေျပသြားလိမ့္မယ္။ ၁၀။ တန္ဖိုးဆိုတာ သိတဲ့လူအေပၚမွာပဲ တည္တယ္။ မသိတဲ့ လူေတြအတြက္ ဘာမွတန္ဖိုးမရွိဘူး။ ၁၁။ မုန္းတဲ့လူကမခ်စ္တာထက္၊ ခ်စ္တဲ့သူေတြက မမုန္းဖို႕ က်ဳပ္မွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ၁၂။ အခြင့္အေရးရယ္၊ အခ်ိန္အခါရယ္၊ ပံ့ပိုးမႈရယ္၊ စိတ္ဆႏၵရယ္မပါဘဲ ဘယ္အလုပ္မွ မေအာင္ျမင္ဘူး။ ၁၃။ ၿပီးၿပီးေရာလုပ္ခဲ့တဲအလုပ္ေတြအားလံုးဟာေနာင္လာေနာက္သားေတြကိုေခ်ာက္တြန္းခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။ ၁၄။ လုပ္ၿပီဆိုကတည္းက သမုိင္းတင္ခ်င္လို႕ပဲ။ ၁၅။ ျမင့္ျမင့္ပ်ံရင္ေတာ့ မ်ားမ်ားေမာမွာပဲ။ မ်ားမ်ားေမာမွလည္း ျမန္ျမန္ေရာက္မယ္။ ၁၆။ ကုိယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္အေပၚမွာရိုးသားစြာ လိပ္ျပာသန္႕ေနရင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မႈစရာမလိုဘူး။ ၁၇။ မေကာင္းဘူးလို႕တစ္သံတည္းမထြက္သေရြ႕ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ေကာင္းေနတယ္လို႕ က်ဳပ္ယူဆထားတယ္။ ၁၈။ လုပ္ခ်င္သေလာက္ မလုပ္ႏိုင္ေသးရင္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ထားမွာပဲ။ ၁၉။ ရန္သူတစ္ေယာက္ထက္၊ ပတ္ခ်ာလည္၀ိုင္းေနတဲ့မိတ္ေဆြတုေတြကုိ က်ဳပ္ကပုိေၾကာက္တယ္။ ၂၀။ လုပ္ၾကည့္လို႕မွားသြားရင္ ၀မ္းသာေပေတာ့။ ၂၁။ ႏႈိက္သေလာက္ရတာ ပညာပါပဲ။ ၂၂။ ဘယ္ကိစၥကိုမဆို ပီပီျပင္ျပင္ မတီထြင္ႏိုင္ရင္ ရယ္ခ်င္စရာျဖစ္သြားမွာ။ ၂၃။ သူမ်ားလုပ္ျပတာေတြကို အားရစရာမလိုဘူး။ အားက်ဖို႕ပဲလိုတယ္။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၂၄။ လုပ္ခဲ့တာေတြအေပၚမွာ ယစ္မူးမေနဘူး။လုပ္ခ်င္တာေတြအေပၚမွာ စိတ္ကူးမယဥ္ဘူး။ လုပ္ေနတာေတြအေပၚမွာဘဲ ေက်နပ္တယ္။ ၂၅။ တစ္ေလာကလံုးမွာ လုံၿခံဳတဲ့ေနရာဟာ စိတ္ထဲမွာပဲဲရွိတယ္။ ၂၆။ ကိုယ္ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ သူမ်ားသိဖို႕မလိုဘူး။ ကုိယ္သိဖို႕ပဲလုိတယ္။ ၂၇။ မ်က္စိကန္းတာအေရးမႀကီးဘူး၊ စိတ္ဓါတ္မကန္း ဖို႕အေရးႀကီးတယ္။ ၂၈။ လက္ခုပ္တီးတိုင္း ကိုယ့္ကိုအားေပးတယ္မထင္ နဲ႕၊ ကုိယ့္ကိုေတာထုတ္တာလဲျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ၂၉။ ပညာလိုခ်င္ရင္ မာနထား၊ ပညာေပးခ်င္ရင္ မာနခ်၊ ဒါမွပညာရွင္ျဖစ္တယ္။ ၃၀။ ၀ိုင္းေျမွာက္တိုင္း ေျမွာက္သြားရင္ ေပါက္သြားမွာ လဲ သတိထားဦး။ ၃၁။ ႀကိဳက္ေနတယ္ ဆိုတာ အားလံုးေကာင္းေနလို႕ ဆိုၿပီးမထင္နဲ႕။ သူ႕အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ ကုိယ့္အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ စဥ္းစားၾကည့္။ ၃၂။ ကုိက္မယ့္အလုပ္ထက္ ႀကိဳက္တဲ့အလုပ္ကုိလုပ္ ရတာ က်ဳပ္ပိုေပ်ာ္တယ္။ ၃၃။ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ကိုပဲေျပာ၊ ေျပာသေလာက္မ လုပ္ႏိုင္ရင္ ကြယ္ရာမွာ ရယ္စရာျဖစ္ေနမယ္။ ၃၄။ လမ္းျမင္တာနဲ႕ ပန္း၀င္ၿပီလို႕မထင္နဲ႕၊ အေ၀းႀကီး လိုေသးတယ္။ဆက္သာေျပး၊ အခ်ိန္တန္ေရာက္ သြားလိမ့္မယ္။ ၃၅။ ေငြတစ္မတ္နဲ႕ ငါးၾကင္းေခါင္းကို လိုခ်င္လို႕မရပါ။ တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးခဲ့မွ တန္ဖိုးရွိတာေတြ အားလံုး ရမယ္လို႕ က်ဳပ္ခံယူတယ္။ ၃၆။ ထီးလိုေနမလား၊ ဘိနပ္လိုေနမလား၊ လြယ္အိတ္ လိုလိုက္မလား၊ ကုိယ့္အေျခအေနကို ျပတ္ျပတ္ သားသား ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၃၇။ လမ္းသစ္ထြင္ရင္ ဆူးနင္းမိမွာဘဲ။ ဆူးေၾကာက္ ၿပီးဒူးေထာက္မိခဲ့ရင္မူးေနာက္ၿပီးလဲသြားလိမ့္မယ္ ၃၈။ စိတ္မကုန္မခ်င္းလုပ္လို႕ ေကာင္းေနတဲ့ အလုပ္ ေတြဟာ စိတ္ကုန္သြားတာနဲ႕ရပ္သြားမွာပဲ။ ၃၉။ အရိုးစူးတယ္ဆိုတာငါးစားလို႕။ အမွားမ်ားတယ္ ဆိုတာအလုပ္လုပ္လို႕။ အဲဒါဘာျဖစ္သလဲ။ မွားစမ္းပါေစ။ ၄၀။ တမာရြက္ခါးတာ၊ သၾကားခ်ိဳတာ၊ ငရုတ္သီး စပ္တာ၊ ေရွာက္သီးခ်ဥ္တာ သူတို႕အလုပ္ သူတို႕လုပ္တာမို႕ က်ဳပ္ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ၄၁။ အခ်ိန္ကိုကိုယ္ကေစာင့္ရတာ၊ အခ်ိန္ကကုိယ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေစာင့္ဘူး၊ အဲဒါသိပ္မတရားဘူး။ ၄၂။ ကႀကီးကို ပက္လက္လွန္မၾကည့္နဲ႕၊ ကပက္လက္ ေတာ့ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ယပလက္ပဲျဖစ္သြားမွာ။ ၄၃။ ပညာေတာ္တယ္ဆိုတာ ပညာရွာေတာ္ေတာ့လို႕ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဆက္ႀကိဳးစားဖို႕ သတိေပး ေနတာ။ ၄၄။ စိန္ေခၚတယ္ဆိုတာ အႏိုင္ရေရးအတြက္မဟုတ္ဘူး၊ အရံႈးမေပးဘူးဆိုတာသိဖို႕အတြက္ပဲ။ ၄၅။ စာသာေကာင္းပါေစ၊ ဘာလာေတာင္းစရာရွိပါ့မလဲ၊ အားလံုးျပည့္စံုေနလိမ့္မယ္။ ၄၆။ က်ဳပ္ေရးတဲ့စာဟာက်ဳပ္ဖတ္ဖို႕မဟုတ္ဘူး။အားလံုးဖတ္ဖို႕။ အားလံုးနဲ႕တန္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ၄၇။ ညာစရာရွိလုိ႕ျပင္တာကုိ ပညာရွိလို႕ေခၚတယ္တဲ့။ ဟုတ္လဲဟုတ္ပဲနဲ႕။ ၄၈။ ေနာက္ဆံုးစကၠန္႕အထိပညာရပ္အေပၚမွာရပ္တည္ႏိုင္ျခင္းဟာေယာက်ာ္းေကာင္းရဲ႕စိတ္ဓါတ္ပါပဲ။ ၄၉။ ပညာရပ္တစ္ခုကိုမမွန္ဘူးဆိုတာ သိေနရဲ႕သားနဲ႕ မွန္ပါတယ္လို႕ လက္ခံေနရတာေလာက္ ခံျပင္းစရာေကာင္းတာမရွိဘူး။ ၅၀။ ဂုဏ္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတာထက္ ရွိတဲ့ဂုဏ္ကုိ ထိန္းသိမ္းရတာ ပိုခက္တယ္။ ၅၁။ သူမ်ားလုပ္လို႕ျဖစ္တာကို ၀မ္းသာႏိုင္တဲ့လူဟာ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္တယ္။ ၅၂။ တန္ဖိုးဆိုတာေပးတဲ့လူအေပၚမူတည္တတ္တယ္။ ၅၃။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္ပါ။ ဆူးေညွာင့္ ခလုတ္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ အသီးစားခ်င္ရင္ေတာ့ သစ္ပင္ စုိက္ရမွာပဲ။ ဒါမွ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ စားရမွာေပါ့။ ၅၄။ ယံုၾကည္တယ္ဆိုတာတစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကိုယံုရင္ၾကည္တာပဲ။မယံုရင္မၾကည္ဘူး။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ ၅၅။ ေခါင္းမာတာကို အထင္မႀကီးဘူး။ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာတာကိုပဲ က်ဳပ္ကေလးစားတာ။ ၅၆။ လုပ္ျပႏိုင္တာအားလံုးဟာ သတိၱေတြျဖစ္တယ္။ ၅၇။ စိတ္ကူးေတြဟာပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႕ပထမေျခလွမ္းျဖစ္တယ္။ ၅၈။ ပညာဆိုတာ သိတဲ့သူေတြအတြက္သာ အသံုးက်တာ။ မသိတဲ့သူေတြအတြက္ ဘာမွအသံုးမက်ဘူး။ ၅၉။ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ မွန္မွန္ကန္ကန္သိရင္ လူေတာ္ျဖစ္ၿပီ။ ၆၀။ သိေနတဲ့ပညာကို မလိုခ်င္ဘူး၊ ရွိတဲ့ပညာကိုပဲလိုခ်င္တယ္။ ဒါမွအသံုးက်တာ။ ၆၁။ မနာလိုမျဖစ္နဲ႕၊ လုပ္တဲ့လူဟာေနရာရမွာပဲ။ ၆၂။ အသက္ရွင္ၿပီး အသိေသေနတဲ့သူမျဖစ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားတာဟာ က်ဳပ္ရဲ႕အလုပ္ပဲ။ ၆၃။ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ေျပာေနတာထက္၊ လုပ္ၿပီးမေျပာတဲ့သူကို က်ဳပ္ေလးစားတယ္။ ၆၄။ ဆရာမတူတာနဲ႕၊ အေတြးမတူတာနဲ႕၊ အျပစ္ရွာတတ္တဲ့ပညာရွိဟာ ပညာမဲ့တဲ့သူသာျဖစ္တယ္။ ၆၅။ ေနာက္မပင္ပန္းခ်င္ရင္ အခုပင္ပန္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ပါ။ ၆၆။ ပညာမွာအရႈံးမရွိဘူး၊ဆက္မလုပ္ရင္သာကုိယ္ကရႈံးတာ။ ၆၇။ ဦးေႏွာက္က သိလုိ႕မရဘူး၊ ႏွလံုးသားကသိမွ သိတယ္လို႕ေခၚတာ။ ၆၈။ ပညာဆိုတာ အရိပ္လိုပဲ၊ ခင္ဗ်ားသြားရင္ သူကလိုက္မယ္။ ခင္ဗ်ားရပ္ရင္ သူကရပ္တယ္။ ၆၉။ မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကို အရင္စမလုပ္နဲ႕။ လုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကုိပဲစၿပီးလုပ္။မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကိုဆက္လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ ၇၀။ အေျပာလြယ္ေပမယ့္ အလြယ္မေျပာပါနဲ႕။ ၇၁။ က်ဳပ္ေသသြားခဲ့ရင္ က်ဳပ္၀ိဥာဥ္ေလးဟာ ေဗဒင္ပညာနဲ႕အတူ ခင္ဗ်ားဆီ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။

0 comments

ေဗဒင္မွန္ကန္မႈ = ေဗဒင္ေမးပရိသတ္ စိတ္ေက်နပ္မႈ

Published on Friday, December 21, 2012 in အင္တာဗ်ဴးမ်ား

နကၡတ္၊ ေဗဒင္၊ လကၡဏာပညာ အပါအ၀င္ ေရွ႕ျဖစ္ေဟာတဲ့ အတတ္ပညာနဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၀ါသနာအရ ေဟာတဲ့ ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဟာတဲ့သူရဲ႕ ကိုယ္က်င့္သိကၡာ အပုိင္းနဲ႕ ေဟာတဲ့သူရဲ႕ ပညာပုိင္းရယ္ဆုိၿပီး ႏွစ္ပိုင္းခြဲၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္အပုိင္းက အေရး ႀကီးတယ္လုိ႔ ထင္ပါသလဲ။

ကုိယ္က်င့္သိကၡာဆုိတာ လူတုိင္း အၿမဲ ေကာင္းေအာင္ က်င့္ရမွာပါ။ ေဗဒင္ေဟာမွ က်င့္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဗဒင္ဆရာေတြ အတြက္ကေတာ့ ကိုယ္က်င့္သိကၡာထက္ ပညာ ရပ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ ပုိၿပီးကၽြမ္းက်င္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပညာကုိ တကယ္မတတ္ဘဲ ကိုယ္က်င့္သိကၡာ ေကာင္းေအာင္ က်င့္ႀကံေနရံုနဲ႔ ပညာရွင္အစစ္ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။

ဘယ္အတတ္ပညာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အတတ္ ပညာတစ္ခုကုိ တကယ္နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း နားလည္သြားၿပီဆုိရင္ သူ႔ရဲ႕အက်င့္၊ သီလ၊ သိကၡာေတြကုိ သူ႔ဖာသာသူ ျပဳျပင္သြားတာ ခ်ည္းပါပဲ။

ကေန႔ ေဗဒင္ဆရာမ်ားမ်ားရဲ႕ အလုပ္ခန္း မွာ ကန္ေတာ့ပြဲႀကီးေတြ ဟီးေနတာတို႔၊ ဘုရားခန္း မွာ ရုပ္ပြားေတာ္ေတြ၊ နတ္ရုပ္ေတြ စင္ျပည့္ တင္ထားတာတို႔၊ ဘုိးေတာ္မယ္ေတာ္ ပံုေတြ လည္ပင္းမွာ စိတ္ပုတီးႀကီး လြယ္ျပထားတာ တုိ႔ဟာ သူတုိ႔လုပ္ႏုိင္တဲ့ စရဏထက္ ပုိၾကြား ေနတယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာရဲပါတယ္။ ပညာရပ္မွန္ကုိ အမွန္တကယ္ မသိဘဲ မွီရာကုိ လွမ္းအားကုိးေနရရွာတာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီလူေတြဟာ ပညာရွင္မဟုတ္ပါဘူး။ ၀င္ကစြပ္ေကာင္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဗဒင္ပညာဟာ ရာႏႈန္းျပည့္မွန္တယ္လုိ႔ ဆရာယံုၾကည္ပါသလား။ ဒီလုိရာႏႈန္းျပည့္ မမွန္ႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ဘယ္အတုိင္းအတာအထိ မွန္ႏုိင္မယ္ဆုိတာ နည္းနည္းရွင္းျပေပးပါ။

ဟာ …. အေ၀းႀကီး။ ကၽြန္ေတာ္ ၁၉၆၄ ခုကစၿပီး ေဗဒင္ပညာကုိ ေလ့လာခဲ့တာပါ။ ကေန႔အထိလည္း ဖတ္မွတ္ေနဆဲပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ အဆက္ဆက္ကလည္း ေဗဒင္ပညာနဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စၿပီးေလ့လာတဲ့ေန႔ကစၿပီး ကေန႔ အထိ ေဗဒင္ပညာကုိ ရာႏႈန္းျပည့္ မွန္ကန္မယ္လုိ႔ မယံုၾကည္ပါဘူး။ မွန္လည္း မမွန္ပါဘူး။

ေလာကႀကီးမွာ မေတာ္တဆ ျဖစ္ေနတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ လြဲမွားျဖစ္ရပ္ေတြ လည္း တစ္ပံုႀကီးပါ။ ေနရာတုိင္းမွာ ရွိေနတာ မွားစရာရွိရင္ ေဗဒင္က အရင္မွားတာ။

ကၽြန္ေတာ့္အေတြ႕အႀကံဳအရေတာ့ ေဗဒင္ လာေမးတယ္။ ေဟာတယ္၊ ေမးသူလည္း ကံေကာင္းေနတယ္။ ေဟာသူလည္း ကံေကာင္း ေနရင္ ေမးသူက ေက်နပ္သြားတယ္။ ျဖစ္ရပ္ေတြ တုိက္ဆုိင္လုိ႔ ေပ်ာ္သြားတယ္။ သူ႔ျပသနာေတြ အတြက္ စိတ္သက္သာရာ ရသြားတယ္။ အဲဒါ ေမးသူဘက္က ေဗဒင္မွန္တယ္လုိ႔ ေျပာမွာပဲ။ ေဟာသူဘက္က ဘယ္ေလာက္ႀကိဳးစားပမ္းစား လံုးပမ္းသြားပါေစ၊ ေမးသူက မေက်နပ္ရင္ သူ႔ အတြက္ မတုိက္ဆုိင္ရင္ ေဗဒင္မမွန္ဘူးပဲ။ ကေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြဟာ ေဗဒင္ယံုၾကည္သူေတြ ေမးသူေတြေပးတဲ့ ေအာင္မွတ္ေပၚမွာ ရတဲ့အေျဖ နဲ႔ ေက်နပ္ေနရတာပါ။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ မိမိတစ္ေယာက္ထဲသေဘာနဲ႔ ေျဖရရင္ေတာ့ အားလံုးမမွန္ႏုိင္သလုိ အားလံုး မမွားႏုိင္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ အားလံုးသာ တိတိက်က်မွန္ေနရင္ လူေတြကုိေဟာတာထက္ အျခားေဟာစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အားလံုး မွားရင္လည္း ေဗဒင္ပညာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာ ၾကာလွၿပီေပါ့။

ဆရာ့အေနနဲ႔ ဘယ္အတတ္ပညာနဲ႔ ေဟာ ရတာ အားသန္ပါသလဲဆရာ။ ဘယ္အတတ္ ပညာနဲ႔ေဟာရင္ အမ်ားဆံုး တိက်မွန္ကန္ ႏုိင္မယ္လုိ႔ ထင္ပါသလဲ။ ရွင္းျပေပးပါ။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ နကၡတ္ေဗဒင္ ပညာရပ္ အေပၚမွာ ပုိၿပီးအားသန္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နကၡတ္ေဗဒင္ပညာရပ္မွာလည္း အားနည္းခ်က္ ေတြ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြရွိတာပါဘဲ။ ဘယ္နည္း စနစ္နဲ႔ပဲေဟာေဟာ၊ ေဟာတဲ့သူရဲ႕ အေတြ႕ အႀကံဳဟာ သူ႕ဆရာပါဘဲ။ အေတြြ႕ အႀကံဳမ်ားရင္ ေဟာတာေတြ မ်ားမ်ားမွန္ပါတယ္။

အေတြ႕အႀကံဳဟာ လုပ္သက္တစ္ခုတည္းနဲ႔ မပက္သက္ပါဘူး။ ေလ့လာခြင့္ သိခြင့္ရတာမ်ားဖို႔ လိုပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က လုပ္သက္(၃၀)တို႔ (၄၀)တို႔ ေၾကာ္ျငာတာေတြ႔ဖူးပါတယ္။ လုပ္သက္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္သာမ်ားသြားတာ ပညာရပ္ရဲ႕ မွန္ကန္ခ်က္ ကို ရွာေဖြသြားတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ သူမွာ အေတြကအႀကံဳမ်ားတယ္လို႔ မေျပာႏိုင္ဘူး။ ဆန္ကုန္ေျမေလး ဘ၀နဲ႔ေနၿပီး အဲဒီဘ၀နဲ႔ ေသသြားမွာ။ ဘယ္နည္းစနစ္နဲ႔ပဲ ေဟာေဟာ မကၽြမ္းက်င္ရင္ မ်ားမ်ားမွားမယ္။ ကၽြမ္းက်င္ရင္ နည္းနည္းပဲမွားမယ္။ ေဗဒင္ပညာကို သိပၸံေပတံနဲ႔ ခ်ည္း တိုင္းတာလို႔ မရပါဘူး။ ၀ိဇၨာပညာနဲ႔လည္း ေရာေနပါတယ္။

ဒီလိုေျပာတဲ့သူဟာ အမွန္တကယ္ ကၽြမ္းက်င္သူ ဟုတ္မဟုတ္ ေမးတဲ့သူက ဘယ္အခ်က္ေတြစဥ္းစားၿပီးမွ ေမးသင့္ပါသလဲ။

အတတ္ပညာအေပၚမွာ ကၽြမ္းက်င္သူ ဟုတ္ မဟုတ္ သိဖို႔ကေတာ့ တကယ္ ခက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ က်န္တာအားလံုး ျပည့္စံု ပါတယ္။ စနစ္တက် သင္ေပးတဲ့ ေဗဒင္ေက်ာငး္ မရွိေသးပါဘူး။ ေဗဒင္ဆရာဘဲြ႕ ဒီဂရီေပးတဲ့ တကၠသိုလ္ ၊ ေကာလိပ္မရွိပါဘူး။ ရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ေဗဒင္ဆရာဟာ သူေျပာတဲ့အတတ္ပညာကို ေက်ာင္းမွာ တီးေခါက္မိတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါမယ္။

ကံကို ယံုၿပီး ဆူးပံုတက္နင္းျခင္းဟာ ေဗဒင္ေမးျခင္းပါဘဲ။ ေမးသူကံေကာင္းရင္ေတာ့ ပညာတကယ္တတ္တဲ့ဆရာေကာင္းနဲ႕ေတြ႕တတ္ပါတယ္။(အဲဒီဆရာလည္းေဗဒင္ေဟာတိုင္း မွန္မယ္ မထင္ပါနဲ႔။ ေဗဒင္ပညာဟာ နည္းနည္း မွားမွ ပိုမွန္မယ့္ သေဘာရွိလို႔ပါ။) ပညာရပ္အေပၚ သစၥာရွိတဲ့ ဆရာကို ေလ့လာရမွာပါ။

အလိမ္ပညာေဗဒင္ဆရာေတြကိုဘယ္လို နည္းနဲ႔ ေဖၚထုတ္လို႔ ရႏိုင္မွာလဲဆရာ။

အလိမ္ပညာေဗဒင္ဆရာေတြကို အလြယ္ ဆံုးေဖၚထုတ္တဲ့ နည္းကေတာ့ သူတို႔ကို ေဗဒင္မေမးဘဲ `ပ´ ထားတာနဲ႔ လံုေလာက္ ပါ တယ္။ လိမ္တဲ့ေနရာမွာ ေဗဒင္ဆရာရယ္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ သူအလႊာေလးနဲ႔သူ လိမ္ၾကတာ ပါဘဲ။ ေဗဒင္ဆရာက `အ´တဲ့သူကို လိမ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ယံုတဲ့သူကို လိမ္တာ။ ယံုၾကည္ အားကိုးျခင္းကို အေျခခံၿပီးလိမ္တဲ့ အတြက္ တျခားလိမ္တဲ့သူေတြထက္ပိုၿပီး အကုသိုလ္မ်ား ပါတယ္။

တခ်ိဳ႕ေနရာမွာ ေဗဒင္ဆရာကိုယ္တိုင္ နည္းနည္းပါးပါး လိမ္ေပးရပါတယ္။ အဲဒါလည္း အကုသိုလ္မျဖစ္တဲ့ လိမ္နည္းပါ။ ေသခါနည္း လူမမာတစ္ေယာက္ ကံမွာလည္း ေသႏိုင္တယ္။ ေဗဒင္ဆရာက စိတ္မပူနဲ႔ ေဟာဒီယၾတာေခ် ဆိုတာ လိမ္တာျဖစ္ေပမယ့္ စိတ္ဓါတ္ကို တင္ေပး တာသာျဖစ္လို႔ ငရဲလြတ္လိမ္နည္းပါ။ စာေမးပြဲ ေၾကာက္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို မင္း ဘြဲ႕ရမွာ ပါကြာ။ မင္းႀကိဳးစားရင္ ေအာင္ကိုေအာင္မယ္လို႔ နည္းနည္းပိုေျပာလိုက္တယ္။ ဟိုကေလးကတကယ္မွတ္ၿပီး ႀကိဳးစားတယ္။ ကံညံ့ ေနတယ္။ ၀ိရိယနဲ႔ ဉာဏ္ေၾကာင့္ ေအာင္ သြားတယ္။ ဒီလိုလိမ္တာမ်ိဳးေတြေတာ့ ေဗဒင္ ဆရာဘ၀မွာ လုပ္လို႕ မရပါဘူး။ လုပ္ကို လုပ္ရပါမယ္။ (မလိုအပ္ပဲ လိမ္တာကေတာ့ သူ႕တရား သူစီရင္သြားပါလိမ့္မယ္။)

ေမးတဲ့သူက ဆရာလိမ္ညာေနတာဆိုတာကို ဘယ္လိုကာကြယ္ရမလဲဆရာ။

ဘယ္လိုမွလုပ္လို႔မရပါဘူး။ ေဗဒင္ေမးသူ ဟာ ကံေကာင္းမွ ဆရာေကာင္းနဲ႔ေတြ႔ခြင့္ရမွာပါ။ ကေန႕အထိေတာ့ ေဗဒင္ေမးသူေတြဘက္က ကံဆိုးေနတုန္းပါဘဲ ေဗဒင္ေတြထဲက ၁၀%ႏႈန္း ေလာက္ပဲ ပညာရွင္ ျဖစ္ခြင့္ရတာပါ။ က်န္ ၉၀% က ေဗဒင္ေစ်းသည္ေတြခ်ည္းပါဘဲ။ အဲဒီထဲ ကၽြန္ေတာ္လည္းပါတယ္။ ကုိယ့္လိပ္ျပာ၊ ကိုယ္ သိကၡာကို ရိကၡာနဲ႔ လဲေနရသူေတြျဖစ္ေတာ့ ေမးသူရဲ႕အက်ိဳးစီးပြားကို မထိခိုက္ဘူးဆိုရင္ ေမတၱာေရွ႕ထားၿပီး ခြင့္သာလႊတ္ပါေတာ့ဗ်ာ။

ေဟာတဲ့သူက အမွန္တကယ္ကၽြမ္းက်င္သူ ဟုတ္ မဟုတ္ ဘယ္လို အခ်က္ေတြ စဥ္းစားၿပီးမွ ေမးသင့္ပါသလဲ။

ခက္ေနၿပီ။ ေဟာသူကတကယ္ ကၽြမ္းက်င္မႈ ရွိ/မရိွသိဖို႔ကေမးသူ ကိုယ္တိုင္ ေဗဒင္တတ္ ကၽြမ္းဖို႔လိုတယ္ေနာ္။ ေမးသူေဗဒင္တတ္ရင္လည္း ေဗဒင္ဆရာဆီ ဘယ္ေဗဒင္ေမးပါ့မလဲ။

ေဗဒင္ေဟာနည္းကအမ်ိဳး(၂၀)ေလာက္ရွိ ေတာ့ ေဟာသူကလည္း အမ်ိဳး(၂၀)စလံုးတတ္ဖို႔ မကၽြမ္းက်င္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေဟာတဲ့ လူဟာ ဘယ္နည္းစနစ္နဲ႔ ႐ုိးသားစြာ ေဟာသလဲ ၾကည့္၊ အဲဒီနည္းစနစ္နဲ႔ ႐ုိးသားစြာေဟာတယ္ ဆိုတယ္ရင္ေတာ့ ဒီလူကို လူေတာ္လို႔ ေျပာႏိုင္ ပါတယ္။

ေဗဒင္ပညာကုိ လိမ္တဲ့ပညာလုိ႔ ေျပာၾက ေရးၾကတာ မၾကာခဏ ၾကားသိဖတ္ရပါတယ္။ အဲဒါ ဆရာဘယ္လုိ ယူဆပါသလဲ။

ေျပာတဲ့သူကို ကၽြန္ေတာ္သနားတာပါ။

ေဗဒင္ဆရာတစ္ေယာက္ပဲ လိမ္တတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာတဲ့ ေရးတဲ့သူကိုယ္တိုင္ေရာ သူအေၾကာင္းနဲ႔သူ မလိမ္ဖူးပါဘူးလို႔ ေျပာရဲ လို႕ လား။ ကေလးေတြေျပာသလို ဘုရားစူး၊ မိုးႀကိဳး ပြတ္ေတာ့ မႀကိမ္ခိုင္းရဲပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါ စက္ကြင္းလြတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။

ခပ္လြယ္လြယ္နဲ႔ ေဗဒင္ဆရာျဖစ္လုိ႔ရသလား။

ရွိပါေကာဗ်ာ။ ပါးစပ္က ထင္ရာျမင္ရာ ေျပာေနတဲ့ အၾကားအျမင္ဆရာေတြ၊ နတ္ ကေတာ္ေတြ၊ လိမ္ေနတဲ့ ဘုိးေတာ္ေတြ၊ ဓါတ္စီး ဓါတ္နင္းေတြ ပါးစပ္က ထြက္ေနတဲ့ ေဟာကိန္း ေတြဟာ အလြယ္ဆံုးေတြပဲေပါ့ဗ်ာ။ လိမ္ေန ၾကတာကုိး။

ၿပီးေတာ့ ရပ္ကြက္ေတြထဲမွာ ရွိပါတယ္။ ဟုိစာအုပ္ေလးဖတ္လုိက္၊ ဒီဆရာေျပာတာ နားေထာင္လုိက္၊ ဒီ …. ေျပာတာမွတ္ၿပီး ဆရာ လုပ္ေနၾကတဲ့ ေဆးၿမီးတုိ ေဗဒင္ဆရာေတြလည္း ေပါမွေပါ။ အဲဒီဆရာေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေပးတယ္။ သူတို႔ႏႈတ္ထြက္ မုခဒီပနီ ေတြထဲ ကလည္း ေနာင္လာေနာက္သားကုိ ဒုကၡေပးတာ ခ်ည္းပါပဲ။

ေတာေျပာ ေတာင္ေျပာ ဆရာေတြေၾကာင္ ့ ေဗဒင္ပညာဟာ ေအာက္တန္းက်ေနရတာပါ။ ဘုိးေတာ္တု၊ မယ္ေတာ္တု၊ အၾကားအျမင္တု၊ နတ္ကေတာ္တုေတြနဲ႔ အတတ္ပညာရွင္ အစစ္ ေတြနဲ႔ ခြဲျခားၿပီး မသိသေရြ႕ေတာ့ ေဗဒင္ေမးသူ ဟာ အလိမ္ခံေနရမွာပါပဲ။

ဆရာဘက္က ေဗဒင္ပညာကုိ တုိးတက္ေရး အတြက္ ဘာေတြမ်ား အႀကံျပဳလုိပါသလဲ။

ေဗဒင္ပညာဟာ တုိးတက္ၿပီးသားပါ။ ေဗဒင္ဆရာရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ တုိးတက္ ေစခ်င္တာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ရွိေနတဲ့ ေဗဒင္ပညာအဆင့္အတန္းဟာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွမွာ အဆင့္အတန္းျမင့္မားစြာ ရပ္တည္လုိ႔ ရတယ္။ ကုိယ္သိတဲ့ ကုိယ့္မွာရွိတဲ့ အတတ္ပညာ ကုိ အုိးမဲမသုတ္ေစခ်င္ပါဘူး။

ေဗဒင္ေမးသူရဲ႕ အလုိလုိက္မႈေၾကာင့္ ေဗဒင္ဆရာေတြ လိမ္တတ္တယ္လုိ႔ ေျပာရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ စိတ္ဆုိးၾကမွာပါ။ ဥစၥာ လြယ္ သူၾကြယ္သူခုိးျဖစ္တဲ့ စကားပံုလုိပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ္ ေဗဒင္က်မ္းေပါင္း ေလးဆယ္ ပုဒ္နီးပါး ေရးသားထုတ္ေ၀ၿပီးပါၿပီ။ အာရွေဗဒင္ ဆရာမ်ားအဖြဲ႕မွာလည္း ရာသက္ပန္ ပညာရွင္ ျဖစ္ခြင့္ရပါတယ္။ အိႏၵိယကာလကတၱား တကၠ သုိလ္ေအာက္မွာရွိတဲ့ ေဗဒင္သုေတသန အဖြဲ႕မွာ လည္း ရာသက္ပန္ အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ မင္း ေဗဒင္ တတ္သလားဆုိရင္ ေဟာပဲေဟာႏုိင္ တယ္။ မွန္တာ မမွန္တာေပၚမွာ တာ၀န္ခံလုိ႔မရ ဘူး။

၂၀၀၀ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၃)ရက္ေန႔ထုတ္

အတြဲ(၁)၊ အမွတ္ (၂၂)

အင္တာဗ်ဴးဂ်ာနယ္မွ