ဖဲေဗဒင္

၁။ အားလံုးေကာင္းတယ္ဆိုတာကိုယ္ေကာင္းမွျဖစ္တာပါ။ ၂။ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို သူမ်ားအားက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႕ လိုတယ္။ ၃။ က်ဳပ္ေသသြားရင္က်ဳပ္ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ က်ဳပ္ရဲ႕စာအုပ္ေတြက ခင္ဗ်ားတုိ႕ကိုေျပာျပပါလိမ့္မယ္။ ၄။ သိထားတဲ့အခါမွာေက်နပ္ေနရင္ သိထားတာနဲ႕ပဲ ကိစၥၿပီးသြားလိမ့္မယ္။ ၅။ နည္းနည္းေလးမွားတာကို ခႊင့္လႊတ္ခဲ့ရင္ မဟာအမွား ႀကီးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ဆိုတာ ၾကပ္ၾကပ္သတိထား။ ၆။ ဘာပဲကုန္သြား ကုန္သြား၊ က်ဳပ္ဆီမွာ အၿမဲရွိေနတာက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲ။ ၇။ ျမင့္ျမတ္ခ်င္ရင္ျမင့္ျမတ္တ့ဲအလုပ္ကိုလုပ္ရပါမယ္။ ၈။ လုပ္မယ္လို႕စိတ္ကူးရဲရင္အဲဒီ့အလုပ္ဟာေအာင္ျမင္ဖို႕ ေသခ်ာသြားၿပီလို႕ က်ဳပ္ယံုၾကည္တယ္။ ၉။ ေမာၿပီဆိုၿပီး သြားမရပ္လိုက္နဲ႕။ ပုိၿပီးေမာသြားလိမ့္မယ္။ ဆက္သာလုပ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့အခါ သူ႕ဘာသာသူ အေမာေျပသြားလိမ့္မယ္။ ၁၀။ တန္ဖိုးဆိုတာ သိတဲ့လူအေပၚမွာပဲ တည္တယ္။ မသိတဲ့ လူေတြအတြက္ ဘာမွတန္ဖိုးမရွိဘူး။ ၁၁။ မုန္းတဲ့လူကမခ်စ္တာထက္၊ ခ်စ္တဲ့သူေတြက မမုန္းဖို႕ က်ဳပ္မွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ၁၂။ အခြင့္အေရးရယ္၊ အခ်ိန္အခါရယ္၊ ပံ့ပိုးမႈရယ္၊ စိတ္ဆႏၵရယ္မပါဘဲ ဘယ္အလုပ္မွ မေအာင္ျမင္ဘူး။ ၁၃။ ၿပီးၿပီးေရာလုပ္ခဲ့တဲအလုပ္ေတြအားလံုးဟာေနာင္လာေနာက္သားေတြကိုေခ်ာက္တြန္းခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။ ၁၄။ လုပ္ၿပီဆိုကတည္းက သမုိင္းတင္ခ်င္လို႕ပဲ။ ၁၅။ ျမင့္ျမင့္ပ်ံရင္ေတာ့ မ်ားမ်ားေမာမွာပဲ။ မ်ားမ်ားေမာမွလည္း ျမန္ျမန္ေရာက္မယ္။ ၁၆။ ကုိယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္အေပၚမွာရိုးသားစြာ လိပ္ျပာသန္႕ေနရင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မႈစရာမလိုဘူး။ ၁၇။ မေကာင္းဘူးလို႕တစ္သံတည္းမထြက္သေရြ႕ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ေကာင္းေနတယ္လို႕ က်ဳပ္ယူဆထားတယ္။ ၁၈။ လုပ္ခ်င္သေလာက္ မလုပ္ႏိုင္ေသးရင္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ထားမွာပဲ။ ၁၉။ ရန္သူတစ္ေယာက္ထက္၊ ပတ္ခ်ာလည္၀ိုင္းေနတဲ့မိတ္ေဆြတုေတြကုိ က်ဳပ္ကပုိေၾကာက္တယ္။ ၂၀။ လုပ္ၾကည့္လို႕မွားသြားရင္ ၀မ္းသာေပေတာ့။ ၂၁။ ႏႈိက္သေလာက္ရတာ ပညာပါပဲ။ ၂၂။ ဘယ္ကိစၥကိုမဆို ပီပီျပင္ျပင္ မတီထြင္ႏိုင္ရင္ ရယ္ခ်င္စရာျဖစ္သြားမွာ။ ၂၃။ သူမ်ားလုပ္ျပတာေတြကို အားရစရာမလိုဘူး။ အားက်ဖို႕ပဲလိုတယ္။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၂၄။ လုပ္ခဲ့တာေတြအေပၚမွာ ယစ္မူးမေနဘူး။လုပ္ခ်င္တာေတြအေပၚမွာ စိတ္ကူးမယဥ္ဘူး။ လုပ္ေနတာေတြအေပၚမွာဘဲ ေက်နပ္တယ္။ ၂၅။ တစ္ေလာကလံုးမွာ လုံၿခံဳတဲ့ေနရာဟာ စိတ္ထဲမွာပဲဲရွိတယ္။ ၂၆။ ကိုယ္ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ သူမ်ားသိဖို႕မလိုဘူး။ ကုိယ္သိဖို႕ပဲလုိတယ္။ ၂၇။ မ်က္စိကန္းတာအေရးမႀကီးဘူး၊ စိတ္ဓါတ္မကန္း ဖို႕အေရးႀကီးတယ္။ ၂၈။ လက္ခုပ္တီးတိုင္း ကိုယ့္ကိုအားေပးတယ္မထင္ နဲ႕၊ ကုိယ့္ကိုေတာထုတ္တာလဲျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ၂၉။ ပညာလိုခ်င္ရင္ မာနထား၊ ပညာေပးခ်င္ရင္ မာနခ်၊ ဒါမွပညာရွင္ျဖစ္တယ္။ ၃၀။ ၀ိုင္းေျမွာက္တိုင္း ေျမွာက္သြားရင္ ေပါက္သြားမွာ လဲ သတိထားဦး။ ၃၁။ ႀကိဳက္ေနတယ္ ဆိုတာ အားလံုးေကာင္းေနလို႕ ဆိုၿပီးမထင္နဲ႕။ သူ႕အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ ကုိယ့္အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ စဥ္းစားၾကည့္။ ၃၂။ ကုိက္မယ့္အလုပ္ထက္ ႀကိဳက္တဲ့အလုပ္ကုိလုပ္ ရတာ က်ဳပ္ပိုေပ်ာ္တယ္။ ၃၃။ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ကိုပဲေျပာ၊ ေျပာသေလာက္မ လုပ္ႏိုင္ရင္ ကြယ္ရာမွာ ရယ္စရာျဖစ္ေနမယ္။ ၃၄။ လမ္းျမင္တာနဲ႕ ပန္း၀င္ၿပီလို႕မထင္နဲ႕၊ အေ၀းႀကီး လိုေသးတယ္။ဆက္သာေျပး၊ အခ်ိန္တန္ေရာက္ သြားလိမ့္မယ္။ ၃၅။ ေငြတစ္မတ္နဲ႕ ငါးၾကင္းေခါင္းကို လိုခ်င္လို႕မရပါ။ တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးခဲ့မွ တန္ဖိုးရွိတာေတြ အားလံုး ရမယ္လို႕ က်ဳပ္ခံယူတယ္။ ၃၆။ ထီးလိုေနမလား၊ ဘိနပ္လိုေနမလား၊ လြယ္အိတ္ လိုလိုက္မလား၊ ကုိယ့္အေျခအေနကို ျပတ္ျပတ္ သားသား ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၃၇။ လမ္းသစ္ထြင္ရင္ ဆူးနင္းမိမွာဘဲ။ ဆူးေၾကာက္ ၿပီးဒူးေထာက္မိခဲ့ရင္မူးေနာက္ၿပီးလဲသြားလိမ့္မယ္ ၃၈။ စိတ္မကုန္မခ်င္းလုပ္လို႕ ေကာင္းေနတဲ့ အလုပ္ ေတြဟာ စိတ္ကုန္သြားတာနဲ႕ရပ္သြားမွာပဲ။ ၃၉။ အရိုးစူးတယ္ဆိုတာငါးစားလို႕။ အမွားမ်ားတယ္ ဆိုတာအလုပ္လုပ္လို႕။ အဲဒါဘာျဖစ္သလဲ။ မွားစမ္းပါေစ။ ၄၀။ တမာရြက္ခါးတာ၊ သၾကားခ်ိဳတာ၊ ငရုတ္သီး စပ္တာ၊ ေရွာက္သီးခ်ဥ္တာ သူတို႕အလုပ္ သူတို႕လုပ္တာမို႕ က်ဳပ္ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ၄၁။ အခ်ိန္ကိုကိုယ္ကေစာင့္ရတာ၊ အခ်ိန္ကကုိယ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေစာင့္ဘူး၊ အဲဒါသိပ္မတရားဘူး။ ၄၂။ ကႀကီးကို ပက္လက္လွန္မၾကည့္နဲ႕၊ ကပက္လက္ ေတာ့ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ယပလက္ပဲျဖစ္သြားမွာ။ ၄၃။ ပညာေတာ္တယ္ဆိုတာ ပညာရွာေတာ္ေတာ့လို႕ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဆက္ႀကိဳးစားဖို႕ သတိေပး ေနတာ။ ၄၄။ စိန္ေခၚတယ္ဆိုတာ အႏိုင္ရေရးအတြက္မဟုတ္ဘူး၊ အရံႈးမေပးဘူးဆိုတာသိဖို႕အတြက္ပဲ။ ၄၅။ စာသာေကာင္းပါေစ၊ ဘာလာေတာင္းစရာရွိပါ့မလဲ၊ အားလံုးျပည့္စံုေနလိမ့္မယ္။ ၄၆။ က်ဳပ္ေရးတဲ့စာဟာက်ဳပ္ဖတ္ဖို႕မဟုတ္ဘူး။အားလံုးဖတ္ဖို႕။ အားလံုးနဲ႕တန္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ၄၇။ ညာစရာရွိလုိ႕ျပင္တာကုိ ပညာရွိလို႕ေခၚတယ္တဲ့။ ဟုတ္လဲဟုတ္ပဲနဲ႕။ ၄၈။ ေနာက္ဆံုးစကၠန္႕အထိပညာရပ္အေပၚမွာရပ္တည္ႏိုင္ျခင္းဟာေယာက်ာ္းေကာင္းရဲ႕စိတ္ဓါတ္ပါပဲ။ ၄၉။ ပညာရပ္တစ္ခုကိုမမွန္ဘူးဆိုတာ သိေနရဲ႕သားနဲ႕ မွန္ပါတယ္လို႕ လက္ခံေနရတာေလာက္ ခံျပင္းစရာေကာင္းတာမရွိဘူး။ ၅၀။ ဂုဏ္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတာထက္ ရွိတဲ့ဂုဏ္ကုိ ထိန္းသိမ္းရတာ ပိုခက္တယ္။ ၅၁။ သူမ်ားလုပ္လို႕ျဖစ္တာကို ၀မ္းသာႏိုင္တဲ့လူဟာ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္တယ္။ ၅၂။ တန္ဖိုးဆိုတာေပးတဲ့လူအေပၚမူတည္တတ္တယ္။ ၅၃။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္ပါ။ ဆူးေညွာင့္ ခလုတ္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ အသီးစားခ်င္ရင္ေတာ့ သစ္ပင္ စုိက္ရမွာပဲ။ ဒါမွ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ စားရမွာေပါ့။ ၅၄။ ယံုၾကည္တယ္ဆိုတာတစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကိုယံုရင္ၾကည္တာပဲ။မယံုရင္မၾကည္ဘူး။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ ၅၅။ ေခါင္းမာတာကို အထင္မႀကီးဘူး။ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာတာကိုပဲ က်ဳပ္ကေလးစားတာ။ ၅၆။ လုပ္ျပႏိုင္တာအားလံုးဟာ သတိၱေတြျဖစ္တယ္။ ၅၇။ စိတ္ကူးေတြဟာပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႕ပထမေျခလွမ္းျဖစ္တယ္။ ၅၈။ ပညာဆိုတာ သိတဲ့သူေတြအတြက္သာ အသံုးက်တာ။ မသိတဲ့သူေတြအတြက္ ဘာမွအသံုးမက်ဘူး။ ၅၉။ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ မွန္မွန္ကန္ကန္သိရင္ လူေတာ္ျဖစ္ၿပီ။ ၆၀။ သိေနတဲ့ပညာကို မလိုခ်င္ဘူး၊ ရွိတဲ့ပညာကိုပဲလိုခ်င္တယ္။ ဒါမွအသံုးက်တာ။ ၆၁။ မနာလိုမျဖစ္နဲ႕၊ လုပ္တဲ့လူဟာေနရာရမွာပဲ။ ၆၂။ အသက္ရွင္ၿပီး အသိေသေနတဲ့သူမျဖစ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားတာဟာ က်ဳပ္ရဲ႕အလုပ္ပဲ။ ၆၃။ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ေျပာေနတာထက္၊ လုပ္ၿပီးမေျပာတဲ့သူကို က်ဳပ္ေလးစားတယ္။ ၆၄။ ဆရာမတူတာနဲ႕၊ အေတြးမတူတာနဲ႕၊ အျပစ္ရွာတတ္တဲ့ပညာရွိဟာ ပညာမဲ့တဲ့သူသာျဖစ္တယ္။ ၆၅။ ေနာက္မပင္ပန္းခ်င္ရင္ အခုပင္ပန္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ပါ။ ၆၆။ ပညာမွာအရႈံးမရွိဘူး၊ဆက္မလုပ္ရင္သာကုိယ္ကရႈံးတာ။ ၆၇။ ဦးေႏွာက္က သိလုိ႕မရဘူး၊ ႏွလံုးသားကသိမွ သိတယ္လို႕ေခၚတာ။ ၆၈။ ပညာဆိုတာ အရိပ္လိုပဲ၊ ခင္ဗ်ားသြားရင္ သူကလိုက္မယ္။ ခင္ဗ်ားရပ္ရင္ သူကရပ္တယ္။ ၆၉။ မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကို အရင္စမလုပ္နဲ႕။ လုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကုိပဲစၿပီးလုပ္။မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကိုဆက္လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ ၇၀။ အေျပာလြယ္ေပမယ့္ အလြယ္မေျပာပါနဲ႕။ ၇၁။ က်ဳပ္ေသသြားခဲ့ရင္ က်ဳပ္၀ိဥာဥ္ေလးဟာ ေဗဒင္ပညာနဲ႕အတူ ခင္ဗ်ားဆီ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။

0 comments

ဖဲေဗဒင္

Published on Tuesday, December 18, 2012 in ေဗဒင္ ေဆာင္းပါးမ်ား

အထက္ပါစကားကို ကၽြန္ေတာ္အမွတ္မထင္ ၾကားလိုက္ရဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးလိုက္သ လို၊ စာဖတ္သူမ်ားထဲက ၾကားဖူးခ်င္လဲ ၾကားဖူးၾက ေပလိမ့္မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီလိုေတြးခ်င္လဲ ေတြးမိၾက ပါလိမ့္မယ္။

ကၽြန္ေတာ္လဲ အစကေတာ့ “အင္းဟုတ္သား ပဲႀကံႀကံဖန္ဖန္….” ဟုေတြးမိပါတယ္၊ တဆက္တည္း မွာပင္ “မွန္လဲမွန္မွာမဟုတ္ပါဘူး” ဟူေသာအေတြး က ထပ္ၿပီးျဖည့္စြက္လိုက္ေသးတယ္။

တစ္ေန႕၊ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ေဗဒင္ပညာ ရွင္တစ္ေယာက္က “မင္းဖဲေဗဒင္ကိုအထင္မေသးနဲ႕၊ အေတာ္မွန္သဟ” လို႕သူကအျပတ္ေထာက္ခံလုိက္ ေတာ့ ယံုရေကာင္းမလား၊ မယံုရေကာင္းမလားနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕လက္ေတြ႕ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္လိုတဲ့ဗီဇဥာဏ္က ရိုးတိုးရြတျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေဗဒင္ကို ေလ့လာ ၾကည့္မိပါေတာ့တယ္၊ ဒီအခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခ်က္တခ်က္ကိုသြားေတြ႕ပါတယ္၊ ေဗ ဒင္သမိုင္းကို ေလ့လာတဲ့အခါ ဘာသြားေတြ႕သလဲ ဆိုေတာ့……..၊

“ဥေရာပမွာ ေရွးဦးစြာေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ တားေရာ့ဖဲခ်ပ္မ်ားသည္ အပ်င္းေျပဖဲကစားရန္အတြက္ရည္ရြယ္၍ တီထြင္ျခင္းမဟုတ္ပဲ နိမိတ္ေဗဒင္ေဟာရန္အတြက္ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။”

ကၽြန္ေတာ္၏စိတ္၀င္စားမႈ အရွိန္အဟုန္သည္ အထြတ္အထိပ္သုိ႕ ျဖဳန္းခနဲ ေရာက္ရွိသြားပါေတာ့ တယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီတားေရာ့ဖဲခ်ပ္မ်ား ဟာလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း(၈၀၀)ေလာက္ကေပၚေပါက္ အသံုးျပဳလာခဲ့တဲ့ဖဲခ်ပ္ေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီ “ဖဲ ေဗဒင္” ဆိုတာ ယခုေခတ္ကာလမွ အသစ္အဆန္း လုပ္ၿပီး ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေဗဒင္ပညာရပ္တစ္ခုအျဖစ္အ သံုးျပဳေနတာမဟုတ္ဘူး၊ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၂-ရာစု ေလာက္ကတည္းက ဒီ “ဖဲေဗဒင္” ရွိခဲ့ပါကလားဆို တဲ့အခ်က္ေၾကာင့္ပါပဲ။

ဒီေတာ့ ဒီဖဲေဗဒင္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ဖဲသမိုင္း ကုိလဲ အလ်ဥ္းသင့္လို႕ အက်ဥ္းမွ်တင္ျပလုိပါတယ္။

ဖဲခ်ပ္မ်ားဟာ လြန္ခဲ့တဲ့၁၂-ရာစုေနာက္ပိုင္း ေလာက္ကစၿပီး ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္လို႕ ေလ့လာရဖူး ပါတယ္၊ ဒီဖဲခ်ပ္ေတြကို တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားက ဦးစြာ အသံုးျပဳတယ္လို႕လဲဆိုၾကပါတယ္။

ကိုလံဘတ္ရဲ႕မွတ္တမ္းေတြကုိ အေထာက္ အထားျပဳၿပီး သမိုင္းသုေတသီတုိ႕က ဖဲခ်ပ္ေတြကို တရုတ္ျပည္က တဆင့္ဥေရာပကုိ ပ်ံ႕ႏွံ႕ခဲ့တယ္လို႕ ယူဆၾကပါတယ္။

ဥေရာပမွာ ဦးစြာေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ဖဲခ်ပ္ေတြကုိ ေတာ့ထာ၀ရဖဲခ်ပ္မ်ားရယ္လို႕ ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကပါတယ္၊ ဒီတားေရာ့ဆိုတဲ့ အမည္နာမရရွိလာပံုကုိ သုေတသီ မ်ားအမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကံဆၾကည့္ၾကပါေသးတယ္၊ ဘယ္ေ၀ါ ဟာရဘယ္တုိင္းႏိုင္ငံက ဘာသာစကားျဖစ္တယ္ဆို တာ ဘယ္သူမွအတိအက်မေျပာႏိုင္ၾကဘူး။

ဒါေပမယ့္ ဖဲခ်ပ္ရဲ႕အမည္နာမကုိ ျပင္သစ္ ျပည္မွာ “တားေရာ့”၊ အီတလီမွာ “တာရိုတို”၊ ဥေရာပ တခြင္မွာေတာ့ “တာရို”၊ အိႏိၵယျပည္မွာေတာ့ “ဂန္ကုိဖား” ဟူ၍ ေခၚေ၀ၚသမုတ္ခဲ့ၾကေၾကာင္းကို ေတာ့မွတ္သားလိုက္ရပါတယ္။

ဖဲသမိုင္းအရ ယခုကၽြန္ေတာ္တို႕ျမင္ေတြ႕ေန ၾကရတဲ့ဖဲခ်ပ္ပံုသ႑ာန္မ်ားဟာ ေရွးေခတ္မွာေတာ့ ဒီလိုပံုဒီဇိုင္းေတြျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္လိမ့္မယ္။

တရုတ္ျပည္ကဖဲခ်ပ္မ်ားမွာဆိုယင္ ဒဂၤါးပံု၊ သံႀကိဳးပံုေတြနဲ႕၊ ဥေရာပမွာဆိုယင္ သူ႕ေခတ္ကေပၚ ေပါက္ခဲ့တဲ့ ဘုရင္ေတြရဲ႕ပံုေတြ၊ ပညာရွိေတြရဲ႕ပံုေတြ၊ အျခားပန္းခ်ီရုပ္ပံုေတြ၊ သားေကာင္ေတြရဲ႕ပံုေတြ စသည္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။

ဂ်ိဳကာလို႕ေခၚတဲ့ အခ်ပ္ပိုဖဲခ်ပ္ဆိုယင္ ေရွး ေခတ္ကလမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ရဲ႕ပံုျဖစ္ၿပီး တားေရာ့ဖဲခ်ပ္မ်ားမွာေတာ့ လူရႊင္ေတာ္ပံုျဖစ္ပါတယ္။

ဖဲခ်ပ္အေရအတြက္ အားျဖင့္လဲ တားေရာ့ဖဲ ထုပ္မွာ အခ်ပ္ေရ(၇၈)ခ်ပ္ပါရွိပါတယ္။ အဓိကဖဲခ်ပ္ (၂၂)နဲ႕အျဖည့္ဖဲခ်ပ္(၅၆)ခ်ပ္ရွိပါတယ္။ (Joker)လို႕ ေခၚတဲ့အခ်ပ္ပိုဟာ အဲဒီ့အဓိကဖဲခ်ပ္(၂၂)ခ်ပ္ထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။

အဲဒီ့ေနာက္ ျပင္သစ္တို႕က အဓိက(၂၂)ထဲ က(Joker)တစ္ခ်ပ္ကိုသာယူၿပီး အျဖည့္ဖဲခ်ပ္(၅၆)နဲ႕၊ စုစုေပါင္း(၅၇)ရွိတဲ့ဖဲထုပ္စနစ္ကို တီထြင္လိုက္ပါ တယ္။

အဲဒီ့အခါမွာ ေရွးကလိုရုပ္ပံုေတြ မဟုတ္ေတာ့ ဘဲ(၁)မွ(၁၁)ထိကုိ ဖဲပြင့္ေတြအသံုးျပဳၿပီး (၁၁)(၁၂) (၁၃)ဆိုတဲ့နံပါတ္က်ေတာ့ ကင္း(King)(Queen)နဲ႕ (Jack)လို႕အစားထိုးအသံုးျပဳတယ္။

ယခုေခတ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အသံုးျပဳေနတ့ဲဟပ္၊ ဒိုင္းမြန္း၊ စပိတ္နဲ႕ကလပ္ဆိုတဲ့ဖဲပြင့္ေတြဟာ ျပင္သစ္ တုိ႕တီထြင္ႀကံဆခဲ့တဲ့ ဒီဇိုင္းပံုေတြျဖစ္ပါတယ္။ (Heart)(Diamond)(Spade)(Club)

ကဲ……ဖဲသမိုင္း အေနနဲ႕ေတာ့ ဒီမွ်နဲ႕ပဲ အ က်ဥ္းေလာက္တင္ျပပါရေစ၊ ဆက္လက္ၿပီး ဖဲေဗဒင္ ရဲ႕မူလဇစ္ျမစ္ကိုသုေတသနျပဳၾကည့္ရေအာင္၊ ဘာ ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီဖဲေဗဒင္ကုိ တီထြင္ခဲ့တာဟာ ေဗဒင္ေဟာဖို႕အတြက္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႕ဦးေႏွာက္ကိုအလုပ္ေပးလိုက္ၿပီမဟုတ္ပါလား။ ဒီေတာ့ဒီဖဲေဗဒင္ကိုတီထြင္သူေတြဟာလဲ အေတြးအေခၚပညာရွင္ေတြပဲျဖစ္ရမွာေသခ်ာပါ တယ္။ တီထြင္သူဆိုတာ သာမန္ဦးေႏွာက္ေတြထက္ “စြမ္းအား”ႀကီးမားသူေတြမဟုတ္ပါလား၊ တီထြင္ တယ္ဆုိတာဟာလဲ အေျခခံရင္းျမစ္တစ္ခု(၀ါ)သီအိုရီ တစ္ခုေပၚမွာ အေျခခံၾကရတယ္ဆိုတာ စာဖတ္သူ မ်ားသိနားလည္ၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။

ယခုေခတ္ ဖဲထုပ္တစ္ထုပ္ကုိယူၾကည့္လိုက္ ပါ၊ ေရတြက္ၾကည့္ပါ၊ (၅၂)ခ်ပ္ရွိပါတယ္။ အပိုဖဲခ်ပ္ (Joker)နဲ႕ဆိုယင္ (၅၃)ခ်ပ္တိတိ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒါ ဟာဘာေၾကာင့္ ဒီလိုအေရအတြက္ ထားရပါသလဲ ရွင္းျပပါ့မယ္။

ကမၻာေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ မွန္သေရြ႕ကိုထိန္းခ်ဳပ္သတ္မွတ္ထားတာဟာ “အခ်ိန္ ကာလ” ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္ကာလအရ…..

တစ္လလွ်င္(၄)သီတင္းရွိတယ္၊ (ျမန္မာျပကၡ ဒိန္အရ)တစ္ႏွစ္လွ်င္ (၅၂)သီတင္းရွိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ တစ္ႏွစ္တာရဲ႕သီတင္းပတ္အေရ အတြက္နဲ႕ကုိက္ညီပါတယ္။

ဖဲခ်ပ္ေတြမွာ ဖဲပြင့္ေလးမ်ိဳးပါရွိပါတယ္၊ အဲဒီ့ သေဘာကေတာ့….

ပထ၀ီ၊ ေတေဇာ၊ အာေပါ၊ ၀ါေယာဆုိတဲ့ ေလာကႀကီးကို ခ်ယ္လွယ္ေနတဲ့ဓါတ္ႀကီး(၄)ပါးပါပဲ၊ ဒီဓါတ္ႀကီးေလးပါးခ်ယ္လွယ္လႊမ္းမုိးမႈေၾကာင့္ လူ ေတြရဲ႕ကံၾကမၼာေတြကုိလဲ ျပဳျပင္ေျပာင္းလြဲရတဲ့ သေဘာအနက္ကို ယူထားတာနဲ႕ကုိက္ညီပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က အဲဒီ့ဖဲပြင့္ရဲ႕အေရာင္ဟာ (၂)မ်ိဳးပဲရွိပါတယ္၊ တစ္မ်ိဳးကအနီျဖစ္ၿပီး တစ္မ်ိဳးက အနက္ျဖစ္ပါတယ္။

အနီနဲ႕အနက္ရဲ႕သေဘာတရားကေတာ့ ေန႕ နဲ႕ည၊ အလင္းနဲ႕အေမွာင္၊ အဆိုးနဲ႕အေကာင္း၊ အပူ နဲ႕အေအးဆိုတဲ့သေဘာတရားေတြကို ေဆာင္ပါ တယ္။

ေရွးေခတ္ဖဲခ်ပ္ေတြကို နိမိတ္ေကာက္ယူပံုက ေတာ့(Heart)ဆိုတဲ့ဖဲခ်ပ္ကို ခ်စ္ခင္မႈ၊ ေပါင္းစည္းမႈ၊ ေမတၱာတရား၊ သံေယာဇဥ္ႀကိဳး၊ အိမ္ေထာင္ေရးတုိ႕ ရဲ႕ေအာင္ျမင္ျခင္းနဲ႕နိမိတ္ကုိယူပါတယ္။ (Spade) ကိုေတာ့ ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းမႈ၊ ဆံုးရႈံးမႈ၊ နစ္နာမႈ၊ မ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတဲ့ ဆိုးက်ိဳးလို႕ယူဆပါတယ္။ (Diamond)က်ေတာ့ လာဘ္လာဘ၊ ဥစၥာပစၥည္း၊ ေရႊေငြရတနာမ်ားရဲ႕လာဘ္လာဘနိမိတ္လို႕ေဟာပါ တယ္။ (Club)ကိုေတာ့ အဆိုးတစ္၀က္၊ အေကာင္း တစ္၀က္၊ ဖက္စပ္ဆက္သြယ္ေနတဲ့သေဘာကို ေဆာင္တယ္လို႕ ယူဆၾကပါတယ္။

အေရအတြက္အားျဖင့္ ထပ္မံၿပီး အေသးစိတ္ တြက္ၾကည့္ယင္ တစ္ႏွစ္တာရဲ႕အခ်ိန္ကာလကုိကိုယ္ စားျပဳထားတယ္ဆိုတာလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။

ဖဲခ်ပ္အေရအတြက္ နံပါတ္(၁)မွ(၁၀)ထိ

= ၁၀×ဖဲပြင့္၄မ်ိဳး = ၄၀-ခ်ပ္

J, K, Q သံုးမ်ိဳး = ၁၂-ခ်ပ္

၅၂-ခ်ပ္

ဂ်ိဳကာ = ၁-ခ်ပ္

၅၃-ခ်ပ္

ဂဏန္းအေရအတြက္အားျဖင့္

၁မွ၁၀ထိနဲ႕၊ J,K,Q (၁၁-၁၂-၁၃)တို႕ေပါင္း လိုက္ယင္ = (၁)မွ(၁၀)အထိ

ေပါင္းျခင္း = ၅၅

= J,K,Q (၁၁+၁၂+၁၃) = ၃၆

ဖဲပြင့္၄မ်ိဳး = ၄