၁။ အားလံုးေကာင္းတယ္ဆိုတာကိုယ္ေကာင္းမွျဖစ္တာပါ။ ၂။ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို သူမ်ားအားက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႕ လိုတယ္။ ၃။ က်ဳပ္ေသသြားရင္က်ဳပ္ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ က်ဳပ္ရဲ႕စာအုပ္ေတြက ခင္ဗ်ားတုိ႕ကိုေျပာျပပါလိမ့္မယ္။ ၄။ သိထားတဲ့အခါမွာေက်နပ္ေနရင္ သိထားတာနဲ႕ပဲ ကိစၥၿပီးသြားလိမ့္မယ္။ ၅။ နည္းနည္းေလးမွားတာကို ခႊင့္လႊတ္ခဲ့ရင္ မဟာအမွား ႀကီးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ဆိုတာ ၾကပ္ၾကပ္သတိထား။ ၆။ ဘာပဲကုန္သြား ကုန္သြား၊ က်ဳပ္ဆီမွာ အၿမဲရွိေနတာက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲ။ ၇။ ျမင့္ျမတ္ခ်င္ရင္ျမင့္ျမတ္တ့ဲအလုပ္ကိုလုပ္ရပါမယ္။ ၈။ လုပ္မယ္လို႕စိတ္ကူးရဲရင္အဲဒီ့အလုပ္ဟာေအာင္ျမင္ဖို႕ ေသခ်ာသြားၿပီလို႕ က်ဳပ္ယံုၾကည္တယ္။ ၉။ ေမာၿပီဆိုၿပီး သြားမရပ္လိုက္နဲ႕။ ပုိၿပီးေမာသြားလိမ့္မယ္။ ဆက္သာလုပ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့အခါ သူ႕ဘာသာသူ အေမာေျပသြားလိမ့္မယ္။ ၁၀။ တန္ဖိုးဆိုတာ သိတဲ့လူအေပၚမွာပဲ တည္တယ္။ မသိတဲ့ လူေတြအတြက္ ဘာမွတန္ဖိုးမရွိဘူး။ ၁၁။ မုန္းတဲ့လူကမခ်စ္တာထက္၊ ခ်စ္တဲ့သူေတြက မမုန္းဖို႕ က်ဳပ္မွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ၁၂။ အခြင့္အေရးရယ္၊ အခ်ိန္အခါရယ္၊ ပံ့ပိုးမႈရယ္၊ စိတ္ဆႏၵရယ္မပါဘဲ ဘယ္အလုပ္မွ မေအာင္ျမင္ဘူး။ ၁၃။ ၿပီးၿပီးေရာလုပ္ခဲ့တဲအလုပ္ေတြအားလံုးဟာေနာင္လာေနာက္သားေတြကိုေခ်ာက္တြန္းခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။ ၁၄။ လုပ္ၿပီဆိုကတည္းက သမုိင္းတင္ခ်င္လို႕ပဲ။ ၁၅။ ျမင့္ျမင့္ပ်ံရင္ေတာ့ မ်ားမ်ားေမာမွာပဲ။ မ်ားမ်ားေမာမွလည္း ျမန္ျမန္ေရာက္မယ္။ ၁၆။ ကုိယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္အေပၚမွာရိုးသားစြာ လိပ္ျပာသန္႕ေနရင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မႈစရာမလိုဘူး။ ၁၇။ မေကာင္းဘူးလို႕တစ္သံတည္းမထြက္သေရြ႕ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ေကာင္းေနတယ္လို႕ က်ဳပ္ယူဆထားတယ္။ ၁၈။ လုပ္ခ်င္သေလာက္ မလုပ္ႏိုင္ေသးရင္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ထားမွာပဲ။ ၁၉။ ရန္သူတစ္ေယာက္ထက္၊ ပတ္ခ်ာလည္၀ိုင္းေနတဲ့မိတ္ေဆြတုေတြကုိ က်ဳပ္ကပုိေၾကာက္တယ္။ ၂၀။ လုပ္ၾကည့္လို႕မွားသြားရင္ ၀မ္းသာေပေတာ့။ ၂၁။ ႏႈိက္သေလာက္ရတာ ပညာပါပဲ။ ၂၂။ ဘယ္ကိစၥကိုမဆို ပီပီျပင္ျပင္ မတီထြင္ႏိုင္ရင္ ရယ္ခ်င္စရာျဖစ္သြားမွာ။ ၂၃။ သူမ်ားလုပ္ျပတာေတြကို အားရစရာမလိုဘူး။ အားက်ဖို႕ပဲလိုတယ္။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၂၄။ လုပ္ခဲ့တာေတြအေပၚမွာ ယစ္မူးမေနဘူး။လုပ္ခ်င္တာေတြအေပၚမွာ စိတ္ကူးမယဥ္ဘူး။ လုပ္ေနတာေတြအေပၚမွာဘဲ ေက်နပ္တယ္။ ၂၅။ တစ္ေလာကလံုးမွာ လုံၿခံဳတဲ့ေနရာဟာ စိတ္ထဲမွာပဲဲရွိတယ္။ ၂၆။ ကိုယ္ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ သူမ်ားသိဖို႕မလိုဘူး။ ကုိယ္သိဖို႕ပဲလုိတယ္။ ၂၇။ မ်က္စိကန္းတာအေရးမႀကီးဘူး၊ စိတ္ဓါတ္မကန္း ဖို႕အေရးႀကီးတယ္။ ၂၈။ လက္ခုပ္တီးတိုင္း ကိုယ့္ကိုအားေပးတယ္မထင္ နဲ႕၊ ကုိယ့္ကိုေတာထုတ္တာလဲျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ၂၉။ ပညာလိုခ်င္ရင္ မာနထား၊ ပညာေပးခ်င္ရင္ မာနခ်၊ ဒါမွပညာရွင္ျဖစ္တယ္။ ၃၀။ ၀ိုင္းေျမွာက္တိုင္း ေျမွာက္သြားရင္ ေပါက္သြားမွာ လဲ သတိထားဦး။ ၃၁။ ႀကိဳက္ေနတယ္ ဆိုတာ အားလံုးေကာင္းေနလို႕ ဆိုၿပီးမထင္နဲ႕။ သူ႕အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ ကုိယ့္အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ စဥ္းစားၾကည့္။ ၃၂။ ကုိက္မယ့္အလုပ္ထက္ ႀကိဳက္တဲ့အလုပ္ကုိလုပ္ ရတာ က်ဳပ္ပိုေပ်ာ္တယ္။ ၃၃။ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ကိုပဲေျပာ၊ ေျပာသေလာက္မ လုပ္ႏိုင္ရင္ ကြယ္ရာမွာ ရယ္စရာျဖစ္ေနမယ္။ ၃၄။ လမ္းျမင္တာနဲ႕ ပန္း၀င္ၿပီလို႕မထင္နဲ႕၊ အေ၀းႀကီး လိုေသးတယ္။ဆက္သာေျပး၊ အခ်ိန္တန္ေရာက္ သြားလိမ့္မယ္။ ၃၅။ ေငြတစ္မတ္နဲ႕ ငါးၾကင္းေခါင္းကို လိုခ်င္လို႕မရပါ။ တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးခဲ့မွ တန္ဖိုးရွိတာေတြ အားလံုး ရမယ္လို႕ က်ဳပ္ခံယူတယ္။ ၃၆။ ထီးလိုေနမလား၊ ဘိနပ္လိုေနမလား၊ လြယ္အိတ္ လိုလိုက္မလား၊ ကုိယ့္အေျခအေနကို ျပတ္ျပတ္ သားသား ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၃၇။ လမ္းသစ္ထြင္ရင္ ဆူးနင္းမိမွာဘဲ။ ဆူးေၾကာက္ ၿပီးဒူးေထာက္မိခဲ့ရင္မူးေနာက္ၿပီးလဲသြားလိမ့္မယ္ ၃၈။ စိတ္မကုန္မခ်င္းလုပ္လို႕ ေကာင္းေနတဲ့ အလုပ္ ေတြဟာ စိတ္ကုန္သြားတာနဲ႕ရပ္သြားမွာပဲ။ ၃၉။ အရိုးစူးတယ္ဆိုတာငါးစားလို႕။ အမွားမ်ားတယ္ ဆိုတာအလုပ္လုပ္လို႕။ အဲဒါဘာျဖစ္သလဲ။ မွားစမ္းပါေစ။ ၄၀။ တမာရြက္ခါးတာ၊ သၾကားခ်ိဳတာ၊ ငရုတ္သီး စပ္တာ၊ ေရွာက္သီးခ်ဥ္တာ သူတို႕အလုပ္ သူတို႕လုပ္တာမို႕ က်ဳပ္ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ၄၁။ အခ်ိန္ကိုကိုယ္ကေစာင့္ရတာ၊ အခ်ိန္ကကုိယ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေစာင့္ဘူး၊ အဲဒါသိပ္မတရားဘူး။ ၄၂။ ကႀကီးကို ပက္လက္လွန္မၾကည့္နဲ႕၊ ကပက္လက္ ေတာ့ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ယပလက္ပဲျဖစ္သြားမွာ။ ၄၃။ ပညာေတာ္တယ္ဆိုတာ ပညာရွာေတာ္ေတာ့လို႕ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဆက္ႀကိဳးစားဖို႕ သတိေပး ေနတာ။ ၄၄။ စိန္ေခၚတယ္ဆိုတာ အႏိုင္ရေရးအတြက္မဟုတ္ဘူး၊ အရံႈးမေပးဘူးဆိုတာသိဖို႕အတြက္ပဲ။ ၄၅။ စာသာေကာင္းပါေစ၊ ဘာလာေတာင္းစရာရွိပါ့မလဲ၊ အားလံုးျပည့္စံုေနလိမ့္မယ္။ ၄၆။ က်ဳပ္ေရးတဲ့စာဟာက်ဳပ္ဖတ္ဖို႕မဟုတ္ဘူး။အားလံုးဖတ္ဖို႕။ အားလံုးနဲ႕တန္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ၄၇။ ညာစရာရွိလုိ႕ျပင္တာကုိ ပညာရွိလို႕ေခၚတယ္တဲ့။ ဟုတ္လဲဟုတ္ပဲနဲ႕။ ၄၈။ ေနာက္ဆံုးစကၠန္႕အထိပညာရပ္အေပၚမွာရပ္တည္ႏိုင္ျခင္းဟာေယာက်ာ္းေကာင္းရဲ႕စိတ္ဓါတ္ပါပဲ။ ၄၉။ ပညာရပ္တစ္ခုကိုမမွန္ဘူးဆိုတာ သိေနရဲ႕သားနဲ႕ မွန္ပါတယ္လို႕ လက္ခံေနရတာေလာက္ ခံျပင္းစရာေကာင္းတာမရွိဘူး။ ၅၀။ ဂုဏ္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတာထက္ ရွိတဲ့ဂုဏ္ကုိ ထိန္းသိမ္းရတာ ပိုခက္တယ္။ ၅၁။ သူမ်ားလုပ္လို႕ျဖစ္တာကို ၀မ္းသာႏိုင္တဲ့လူဟာ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္တယ္။ ၅၂။ တန္ဖိုးဆိုတာေပးတဲ့လူအေပၚမူတည္တတ္တယ္။ ၅၃။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္ပါ။ ဆူးေညွာင့္ ခလုတ္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ အသီးစားခ်င္ရင္ေတာ့ သစ္ပင္ စုိက္ရမွာပဲ။ ဒါမွ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ စားရမွာေပါ့။ ၅၄။ ယံုၾကည္တယ္ဆိုတာတစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကိုယံုရင္ၾကည္တာပဲ။မယံုရင္မၾကည္ဘူး။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ ၅၅။ ေခါင္းမာတာကို အထင္မႀကီးဘူး။ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာတာကိုပဲ က်ဳပ္ကေလးစားတာ။ ၅၆။ လုပ္ျပႏိုင္တာအားလံုးဟာ သတိၱေတြျဖစ္တယ္။ ၅၇။ စိတ္ကူးေတြဟာပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႕ပထမေျခလွမ္းျဖစ္တယ္။ ၅၈။ ပညာဆိုတာ သိတဲ့သူေတြအတြက္သာ အသံုးက်တာ။ မသိတဲ့သူေတြအတြက္ ဘာမွအသံုးမက်ဘူး။ ၅၉။ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ မွန္မွန္ကန္ကန္သိရင္ လူေတာ္ျဖစ္ၿပီ။ ၆၀။ သိေနတဲ့ပညာကို မလိုခ်င္ဘူး၊ ရွိတဲ့ပညာကိုပဲလိုခ်င္တယ္။ ဒါမွအသံုးက်တာ။ ၆၁။ မနာလိုမျဖစ္နဲ႕၊ လုပ္တဲ့လူဟာေနရာရမွာပဲ။ ၆၂။ အသက္ရွင္ၿပီး အသိေသေနတဲ့သူမျဖစ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားတာဟာ က်ဳပ္ရဲ႕အလုပ္ပဲ။ ၆၃။ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ေျပာေနတာထက္၊ လုပ္ၿပီးမေျပာတဲ့သူကို က်ဳပ္ေလးစားတယ္။ ၆၄။ ဆရာမတူတာနဲ႕၊ အေတြးမတူတာနဲ႕၊ အျပစ္ရွာတတ္တဲ့ပညာရွိဟာ ပညာမဲ့တဲ့သူသာျဖစ္တယ္။ ၆၅။ ေနာက္မပင္ပန္းခ်င္ရင္ အခုပင္ပန္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ပါ။ ၆၆။ ပညာမွာအရႈံးမရွိဘူး၊ဆက္မလုပ္ရင္သာကုိယ္ကရႈံးတာ။ ၆၇။ ဦးေႏွာက္က သိလုိ႕မရဘူး၊ ႏွလံုးသားကသိမွ သိတယ္လို႕ေခၚတာ။ ၆၈။ ပညာဆိုတာ အရိပ္လိုပဲ၊ ခင္ဗ်ားသြားရင္ သူကလိုက္မယ္။ ခင္ဗ်ားရပ္ရင္ သူကရပ္တယ္။ ၆၉။ မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကို အရင္စမလုပ္နဲ႕။ လုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကုိပဲစၿပီးလုပ္။မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကိုဆက္လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ ၇၀။ အေျပာလြယ္ေပမယ့္ အလြယ္မေျပာပါနဲ႕။ ၇၁။ က်ဳပ္ေသသြားခဲ့ရင္ က်ဳပ္၀ိဥာဥ္ေလးဟာ ေဗဒင္ပညာနဲ႕အတူ ခင္ဗ်ားဆီ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။

0 comments

လမ္းေဘးေဗဒင္ဆရာ

Published on Tuesday, December 18, 2012 in



ဒီဇင္ဘာလဒုတိယပါတ္ တနဂၤေႏြေန႕..။
ကၽြန္ေတာ္သည္ ရွစ္မ်က္ႏွာ ေက်ာင္း၀ိုင္း လမ္းကလာခဲ့စဥ္ ေက်ာင္း၀ိုင္းအတြင္းရွိ ဇရပ္ႀကီး ေပၚတြင္အ၀တ္ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခု ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ ကုိျမင္ေတြ႕ရေလသည္။ “အဂၤ၀ိဇၨာေဗဒင္ဆရာမင္း" တစ္ခါေမး ႏွစ္က်ပ္တစ္မတ္ (၂ိ/၂၅ါး)”တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဇရပ္ႀကီးနားရပ္လ်က္ ဇရပ္အုိႀကီး ေပၚမွ ဆရာမင္းဆိုသူကုိ လွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္မိသည္၊ အသက္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္လူတစ္ဦးထိုင္ေနသည္။ သူ႕ေရွ႕တြင္ထင္ရူးေသတၱာငယ္တစ္ခုခ်ထား၏။ သူ႕ လက္တြင္းေက်ာက္သင္ပုန္းတစ္ခ်ပ္ရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ေစ်းသြားမည့္ အစီအစဥ္ကုိဖ်က္ လ်က္ဇရပ္ေပၚသို႕တက္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို “ေဗဒင္ေမးမလို႕လား…… ထိုင္ပါ…….ထိုင္ပါ…….” ဟုႀကိဳဆိုသည္။ကၽြန္ေတာ္ကဘာမွျပန္မေျပာ၊ ေဗဒင္ေမးခ ၂ိ/၂၅ါးကို သူ႕၏ေသတၱာေပၚတင္လိုက္ သည္။ သူသည္ အိတ္ေဆာင္နာရီအ၀ိုင္းေလးအား ၾကည့္၍ ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚတြင္ေရးျခစ္သည္။ ထုိ႕ေနာက္……
“ကုိယ္ေရး ကုိယ္တာထက္ ေဗဒင္ပညာရဲ႕ အေၾကာင္းေမးလုိတယ္ေနာ္”
ကၽြန္ေတာ္သည္ အဂၤ၀ိဇၨာေဗဒင္ပညာရွင္ ဆရာမင္းေဟာေျပာခ်က္အား အထင္ႀကီးသြားမိ ေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေဗဒင္ပညာ၀ါသနာပါ သူျဖစ္၏။ သို႕ေသာ္ကုိယ္ေရးကုိယ္တာတြက္ခ်က္ ဆန္းစစ္ျခင္းထက္ ေဗဒင္ပညာ၏ အတိမ္အနက္ သေဘာကုိသာ ေလ့လာျခင္း အဓိကျဖစ္ပါသည္။
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးမသိဘူး၊ မျမင္ဖူးပါလ်က္ ေဟာေျပာလုိက္ျခင္းမွာ ေဗဒင္ပညာအရ ေဟာေျပာ လုိက္ျခင္းျဖစ္မည္။ ကၽြန္ေတာ္က ဆရာမင္းကိုေလး စားသြားမိသည္။
“ႀကိဳက္သလိုေမးပါ၊ ဆရာသိသမွ်ေဟာေျပာ ရတာဘဲ” ဆရာမင္းကေျပာသည္။
“ကၽြန္ေတာ္သိသမွ် အဂၤ၀ိဇၨာမွာ အခ်ိန္တိုင္ အဓိကထားတယ္လို႕သိရပါတယ္၊ အကယ္၍ ေသာၾကာအခ်ိန္မွာ တစ္ၿပိဳင္နက္ေရာက္လာတဲ့ ေသာၾကာသံုးဦး ေကာင္းက်ိဳးဆိုးျပစ္ အေဟာတူ မထြက္ပါလား ခင္ဗ်ား”
“ေၾသာ္ဒါလား……အဂၤ၀ိဇၨာ အခ်ိန္တိုင္တစ္ တိုင္ရဲ႕အား၊ တစ္နာရီခြဲရွိတယ္။ မိတ္ေဆြ ေျပာသလို ေသာၾကာအခ်ိန္၊ ေသာၾကာ၊ ဗုဒၶ၊စေႏၵာ၊ေသာရီ၊ ဂုရု၊ ေသာမ၊ သူရဇၨစတဲ့ ေဇာက္တုိင္မွာ ေသာၾကာေန႕ သားသံုးဦးကေမးတယ္။
ေသာၾကာအခါ ေသာၾကာသားလား ေမးေတာ့ ႀကီး
ကဲသူဖခင္က်န္းမာေရးထိခိုက္ေနမယ္ေပါ့။သူ႕အတြက္ေငြကုန္ေနတယ္ေလ…စတဲ့ ေဟာကြင္းေဟာ
ကြက္ထြက္တယ္ေပါ့၊ အခ်ိန္တစ္နာရီခြဲအထိတုိင္ အားရွိ၂ေနတယ္ဟုတ္လား၊ ေသာၾကာသားေမးသူတိုင္းအတူ၊အေဟာျဖစ္မေနဘူးလားေပါ့၊ဟုတ္တယ္ေနာ္…
”ကၽြန္ေတာ္ကေခါင္းညိတ္ျပလုိက္သည္။
“အျခားအျခား ေဗဒင္ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အယူအဆကို မေျပာလိုပါဘူး၊ ဆရာ့အေတြ႕အႀကံဳအရေတာ့ အဂၤ ၀ိဇၨာတုိင္ေတြ ေန႕တုိင္အခါတိုင္တြင္ မကဘူးလာ ေရာက္ေမးသူရဲ႕မ်က္ႏွာမူထိုင္ရာကိုပါ တုိင္ထူတယ္၊ ေသာၾကာသားသံုးဦးဟာ ေဗဒင္ေဟာသူကို မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုင္ခဲတယ္။ ဥပမာ ေသာၾကာသားတစ္ဦးက တနဂၤေႏြေထာင့္မ်က္ႏွာမူယင္ သူရဇၨ၊ ဗုဒၶ၊ စေႏၵာ၊ ေသာရီ၊ ဂုရု၊ ေသာမစတဲ့ နမိတၱံတိုင္ထူေဟာမယ္၊ ေသာၾကာသားတစ္ဦးက တနလာၤအရပ္ မ်က္ႏွာမူခဲ့ ရင္စေႏၵာ၊ ေသာရီ၊ ဂုရု၊ ေသာမ၊ သူရဇၨေပါ့၊ ဆရာ့ သေဘာကေတာ့ အဂၤ၀ိဇၨာအေဟာတိုင္မ်ားကုိ အမ်ိဳး မ်ိဳးထူၿပီး ေဟာတယ္၊ ေန႕နဲ႕အခါတိုင္ကုိ တြဲၿပီးအား ျဖည့္တိုင္၊ နိမိတ္တိုင္ေပါ့၊ ဆရာကေတာ့ ၿဂိဳဟ္ပရိယာယ္ကို အေလးထားတယ္၊ ေဗဒင္ပညာအေဟာကၽြမ္းက်င္ခ်င္ယင္ အေဟာပိုင္းရဲ႕ အဓိကက်တဲ့ ၿဂိဳဟ္ပရိယာယ္ေတြကို ပုိင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ သိဖို႕လိုတယ္၊ တနဂၤေႏြကို အဖၿဂိဳဟ္ပရိယာယ္သိရံုမၿပီးဘူး၊ ေဆးရံု ဆိုတဲ့ အေဟာသိရမယ္။ တနဂၤေႏြနဲ႕ေအာက္တန္း က်ယင္ေဆးရံုတက္ရတတ္တယ္၊ အဖကဲ့သို႕ပုဂၢိဳလ္ ႀကီးတဲ့သူရဲ႕က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ရမယ္ေပါ့……..”
          ဆရာမင္းက ခဏနားၿပီး ဆက္ေျပာသည္။
          “မိတ္ေဆြေဆြးေႏြးတဲ့ တိုင္အခါေဟာကိန္း ထုတ္မယ္၊ ေသာၾကာသားသံုးဦး ေသာၾကာအခါ ေဗဒင္လာေမးတယ္၊ ေသာၾကာသားတစ္ေယာက္က တနဂၤေႏြဘက္ မ်က္ႏွာမူ၊ တစ္ဦးကတနလၤာဘက္ မ်က္ႏွာမူ၊ တစ္ဦးကေသာၾကာဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူ ေတာ့မ်က္ႏွာမူရာ နိမိတ္တိုင္ေတြထူပါ၊ မူလတိုင္မ်ား ျဖစ္တဲ့အခါတုိင္နဲ႕ယွဥ္တုၿပီး အေဟာထြက္ရတယ္..”
          ကၽြန္ေတာ္သည္ဆရာမင္းႏွင့္ ေတြ႕ရေသာ ေၾကာင့္ (၁)ေဗဒင္ပညာတြင္ၿဂိဳဟ္၊ (၂)အခါတိုင္တခု အတိုင္းအတာအတြင္း ေန႕နံသားအတူ ေမးျမန္းက သူတို႕၏ဟန္ပန္အမူအရာ၊ မ်က္ႏွာမူရာ အရပ္ေဒသ ကုိအဓိကထား နိမိတ္တိုင္ထူေဟာေျပာျခင္းျပဳရမည့္ အေၾကာင္းေဗဒင္ပညာဗဟုသုတမ်ားရခဲ့ေၾကာင္းကို ေ၀ဂၤမွတစ္ဆင့္တင္ျပအပ္ပါသည္။

Spread The Love, Share Our Article

Related Posts

No Response to "လမ္းေဘးေဗဒင္ဆရာ"

Add Your Comment