သရဲနဲ႕ သရဲခ်စ္သူမ်ား

၁။ အားလံုးေကာင္းတယ္ဆိုတာကိုယ္ေကာင္းမွျဖစ္တာပါ။ ၂။ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို သူမ်ားအားက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႕ လိုတယ္။ ၃။ က်ဳပ္ေသသြားရင္က်ဳပ္ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ က်ဳပ္ရဲ႕စာအုပ္ေတြက ခင္ဗ်ားတုိ႕ကိုေျပာျပပါလိမ့္မယ္။ ၄။ သိထားတဲ့အခါမွာေက်နပ္ေနရင္ သိထားတာနဲ႕ပဲ ကိစၥၿပီးသြားလိမ့္မယ္။ ၅။ နည္းနည္းေလးမွားတာကို ခႊင့္လႊတ္ခဲ့ရင္ မဟာအမွား ႀကီးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ဆိုတာ ၾကပ္ၾကပ္သတိထား။ ၆။ ဘာပဲကုန္သြား ကုန္သြား၊ က်ဳပ္ဆီမွာ အၿမဲရွိေနတာက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲ။ ၇။ ျမင့္ျမတ္ခ်င္ရင္ျမင့္ျမတ္တ့ဲအလုပ္ကိုလုပ္ရပါမယ္။ ၈။ လုပ္မယ္လို႕စိတ္ကူးရဲရင္အဲဒီ့အလုပ္ဟာေအာင္ျမင္ဖို႕ ေသခ်ာသြားၿပီလို႕ က်ဳပ္ယံုၾကည္တယ္။ ၉။ ေမာၿပီဆိုၿပီး သြားမရပ္လိုက္နဲ႕။ ပုိၿပီးေမာသြားလိမ့္မယ္။ ဆက္သာလုပ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့အခါ သူ႕ဘာသာသူ အေမာေျပသြားလိမ့္မယ္။ ၁၀။ တန္ဖိုးဆိုတာ သိတဲ့လူအေပၚမွာပဲ တည္တယ္။ မသိတဲ့ လူေတြအတြက္ ဘာမွတန္ဖိုးမရွိဘူး။ ၁၁။ မုန္းတဲ့လူကမခ်စ္တာထက္၊ ခ်စ္တဲ့သူေတြက မမုန္းဖို႕ က်ဳပ္မွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ၁၂။ အခြင့္အေရးရယ္၊ အခ်ိန္အခါရယ္၊ ပံ့ပိုးမႈရယ္၊ စိတ္ဆႏၵရယ္မပါဘဲ ဘယ္အလုပ္မွ မေအာင္ျမင္ဘူး။ ၁၃။ ၿပီးၿပီးေရာလုပ္ခဲ့တဲအလုပ္ေတြအားလံုးဟာေနာင္လာေနာက္သားေတြကိုေခ်ာက္တြန္းခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။ ၁၄။ လုပ္ၿပီဆိုကတည္းက သမုိင္းတင္ခ်င္လို႕ပဲ။ ၁၅။ ျမင့္ျမင့္ပ်ံရင္ေတာ့ မ်ားမ်ားေမာမွာပဲ။ မ်ားမ်ားေမာမွလည္း ျမန္ျမန္ေရာက္မယ္။ ၁၆။ ကုိယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္အေပၚမွာရိုးသားစြာ လိပ္ျပာသန္႕ေနရင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မႈစရာမလိုဘူး။ ၁၇။ မေကာင္းဘူးလို႕တစ္သံတည္းမထြက္သေရြ႕ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ေကာင္းေနတယ္လို႕ က်ဳပ္ယူဆထားတယ္။ ၁၈။ လုပ္ခ်င္သေလာက္ မလုပ္ႏိုင္ေသးရင္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ထားမွာပဲ။ ၁၉။ ရန္သူတစ္ေယာက္ထက္၊ ပတ္ခ်ာလည္၀ိုင္းေနတဲ့မိတ္ေဆြတုေတြကုိ က်ဳပ္ကပုိေၾကာက္တယ္။ ၂၀။ လုပ္ၾကည့္လို႕မွားသြားရင္ ၀မ္းသာေပေတာ့။ ၂၁။ ႏႈိက္သေလာက္ရတာ ပညာပါပဲ။ ၂၂။ ဘယ္ကိစၥကိုမဆို ပီပီျပင္ျပင္ မတီထြင္ႏိုင္ရင္ ရယ္ခ်င္စရာျဖစ္သြားမွာ။ ၂၃။ သူမ်ားလုပ္ျပတာေတြကို အားရစရာမလိုဘူး။ အားက်ဖို႕ပဲလိုတယ္။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၂၄။ လုပ္ခဲ့တာေတြအေပၚမွာ ယစ္မူးမေနဘူး။လုပ္ခ်င္တာေတြအေပၚမွာ စိတ္ကူးမယဥ္ဘူး။ လုပ္ေနတာေတြအေပၚမွာဘဲ ေက်နပ္တယ္။ ၂၅။ တစ္ေလာကလံုးမွာ လုံၿခံဳတဲ့ေနရာဟာ စိတ္ထဲမွာပဲဲရွိတယ္။ ၂၆။ ကိုယ္ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ သူမ်ားသိဖို႕မလိုဘူး။ ကုိယ္သိဖို႕ပဲလုိတယ္။ ၂၇။ မ်က္စိကန္းတာအေရးမႀကီးဘူး၊ စိတ္ဓါတ္မကန္း ဖို႕အေရးႀကီးတယ္။ ၂၈။ လက္ခုပ္တီးတိုင္း ကိုယ့္ကိုအားေပးတယ္မထင္ နဲ႕၊ ကုိယ့္ကိုေတာထုတ္တာလဲျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ၂၉။ ပညာလိုခ်င္ရင္ မာနထား၊ ပညာေပးခ်င္ရင္ မာနခ်၊ ဒါမွပညာရွင္ျဖစ္တယ္။ ၃၀။ ၀ိုင္းေျမွာက္တိုင္း ေျမွာက္သြားရင္ ေပါက္သြားမွာ လဲ သတိထားဦး။ ၃၁။ ႀကိဳက္ေနတယ္ ဆိုတာ အားလံုးေကာင္းေနလို႕ ဆိုၿပီးမထင္နဲ႕။ သူ႕အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ ကုိယ့္အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ စဥ္းစားၾကည့္။ ၃၂။ ကုိက္မယ့္အလုပ္ထက္ ႀကိဳက္တဲ့အလုပ္ကုိလုပ္ ရတာ က်ဳပ္ပိုေပ်ာ္တယ္။ ၃၃။ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ကိုပဲေျပာ၊ ေျပာသေလာက္မ လုပ္ႏိုင္ရင္ ကြယ္ရာမွာ ရယ္စရာျဖစ္ေနမယ္။ ၃၄။ လမ္းျမင္တာနဲ႕ ပန္း၀င္ၿပီလို႕မထင္နဲ႕၊ အေ၀းႀကီး လိုေသးတယ္။ဆက္သာေျပး၊ အခ်ိန္တန္ေရာက္ သြားလိမ့္မယ္။ ၃၅။ ေငြတစ္မတ္နဲ႕ ငါးၾကင္းေခါင္းကို လိုခ်င္လို႕မရပါ။ တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးခဲ့မွ တန္ဖိုးရွိတာေတြ အားလံုး ရမယ္လို႕ က်ဳပ္ခံယူတယ္။ ၃၆။ ထီးလိုေနမလား၊ ဘိနပ္လိုေနမလား၊ လြယ္အိတ္ လိုလိုက္မလား၊ ကုိယ့္အေျခအေနကို ျပတ္ျပတ္ သားသား ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၃၇။ လမ္းသစ္ထြင္ရင္ ဆူးနင္းမိမွာဘဲ။ ဆူးေၾကာက္ ၿပီးဒူးေထာက္မိခဲ့ရင္မူးေနာက္ၿပီးလဲသြားလိမ့္မယ္ ၃၈။ စိတ္မကုန္မခ်င္းလုပ္လို႕ ေကာင္းေနတဲ့ အလုပ္ ေတြဟာ စိတ္ကုန္သြားတာနဲ႕ရပ္သြားမွာပဲ။ ၃၉။ အရိုးစူးတယ္ဆိုတာငါးစားလို႕။ အမွားမ်ားတယ္ ဆိုတာအလုပ္လုပ္လို႕။ အဲဒါဘာျဖစ္သလဲ။ မွားစမ္းပါေစ။ ၄၀။ တမာရြက္ခါးတာ၊ သၾကားခ်ိဳတာ၊ ငရုတ္သီး စပ္တာ၊ ေရွာက္သီးခ်ဥ္တာ သူတို႕အလုပ္ သူတို႕လုပ္တာမို႕ က်ဳပ္ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ၄၁။ အခ်ိန္ကိုကိုယ္ကေစာင့္ရတာ၊ အခ်ိန္ကကုိယ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေစာင့္ဘူး၊ အဲဒါသိပ္မတရားဘူး။ ၄၂။ ကႀကီးကို ပက္လက္လွန္မၾကည့္နဲ႕၊ ကပက္လက္ ေတာ့ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ယပလက္ပဲျဖစ္သြားမွာ။ ၄၃။ ပညာေတာ္တယ္ဆိုတာ ပညာရွာေတာ္ေတာ့လို႕ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဆက္ႀကိဳးစားဖို႕ သတိေပး ေနတာ။ ၄၄။ စိန္ေခၚတယ္ဆိုတာ အႏိုင္ရေရးအတြက္မဟုတ္ဘူး၊ အရံႈးမေပးဘူးဆိုတာသိဖို႕အတြက္ပဲ။ ၄၅။ စာသာေကာင္းပါေစ၊ ဘာလာေတာင္းစရာရွိပါ့မလဲ၊ အားလံုးျပည့္စံုေနလိမ့္မယ္။ ၄၆။ က်ဳပ္ေရးတဲ့စာဟာက်ဳပ္ဖတ္ဖို႕မဟုတ္ဘူး။အားလံုးဖတ္ဖို႕။ အားလံုးနဲ႕တန္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ၄၇။ ညာစရာရွိလုိ႕ျပင္တာကုိ ပညာရွိလို႕ေခၚတယ္တဲ့။ ဟုတ္လဲဟုတ္ပဲနဲ႕။ ၄၈။ ေနာက္ဆံုးစကၠန္႕အထိပညာရပ္အေပၚမွာရပ္တည္ႏိုင္ျခင္းဟာေယာက်ာ္းေကာင္းရဲ႕စိတ္ဓါတ္ပါပဲ။ ၄၉။ ပညာရပ္တစ္ခုကိုမမွန္ဘူးဆိုတာ သိေနရဲ႕သားနဲ႕ မွန္ပါတယ္လို႕ လက္ခံေနရတာေလာက္ ခံျပင္းစရာေကာင္းတာမရွိဘူး။ ၅၀။ ဂုဏ္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတာထက္ ရွိတဲ့ဂုဏ္ကုိ ထိန္းသိမ္းရတာ ပိုခက္တယ္။ ၅၁။ သူမ်ားလုပ္လို႕ျဖစ္တာကို ၀မ္းသာႏိုင္တဲ့လူဟာ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္တယ္။ ၅၂။ တန္ဖိုးဆိုတာေပးတဲ့လူအေပၚမူတည္တတ္တယ္။ ၅၃။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္ပါ။ ဆူးေညွာင့္ ခလုတ္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ အသီးစားခ်င္ရင္ေတာ့ သစ္ပင္ စုိက္ရမွာပဲ။ ဒါမွ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ စားရမွာေပါ့။ ၅၄။ ယံုၾကည္တယ္ဆိုတာတစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကိုယံုရင္ၾကည္တာပဲ။မယံုရင္မၾကည္ဘူး။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ ၅၅။ ေခါင္းမာတာကို အထင္မႀကီးဘူး။ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာတာကိုပဲ က်ဳပ္ကေလးစားတာ။ ၅၆။ လုပ္ျပႏိုင္တာအားလံုးဟာ သတိၱေတြျဖစ္တယ္။ ၅၇။ စိတ္ကူးေတြဟာပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႕ပထမေျခလွမ္းျဖစ္တယ္။ ၅၈။ ပညာဆိုတာ သိတဲ့သူေတြအတြက္သာ အသံုးက်တာ။ မသိတဲ့သူေတြအတြက္ ဘာမွအသံုးမက်ဘူး။ ၅၉။ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ မွန္မွန္ကန္ကန္သိရင္ လူေတာ္ျဖစ္ၿပီ။ ၆၀။ သိေနတဲ့ပညာကို မလိုခ်င္ဘူး၊ ရွိတဲ့ပညာကိုပဲလိုခ်င္တယ္။ ဒါမွအသံုးက်တာ။ ၆၁။ မနာလိုမျဖစ္နဲ႕၊ လုပ္တဲ့လူဟာေနရာရမွာပဲ။ ၆၂။ အသက္ရွင္ၿပီး အသိေသေနတဲ့သူမျဖစ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားတာဟာ က်ဳပ္ရဲ႕အလုပ္ပဲ။ ၆၃။ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ေျပာေနတာထက္၊ လုပ္ၿပီးမေျပာတဲ့သူကို က်ဳပ္ေလးစားတယ္။ ၆၄။ ဆရာမတူတာနဲ႕၊ အေတြးမတူတာနဲ႕၊ အျပစ္ရွာတတ္တဲ့ပညာရွိဟာ ပညာမဲ့တဲ့သူသာျဖစ္တယ္။ ၆၅။ ေနာက္မပင္ပန္းခ်င္ရင္ အခုပင္ပန္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ပါ။ ၆၆။ ပညာမွာအရႈံးမရွိဘူး၊ဆက္မလုပ္ရင္သာကုိယ္ကရႈံးတာ။ ၆၇။ ဦးေႏွာက္က သိလုိ႕မရဘူး၊ ႏွလံုးသားကသိမွ သိတယ္လို႕ေခၚတာ။ ၆၈။ ပညာဆိုတာ အရိပ္လိုပဲ၊ ခင္ဗ်ားသြားရင္ သူကလိုက္မယ္။ ခင္ဗ်ားရပ္ရင္ သူကရပ္တယ္။ ၆၉။ မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကို အရင္စမလုပ္နဲ႕။ လုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကုိပဲစၿပီးလုပ္။မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကိုဆက္လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ ၇၀။ အေျပာလြယ္ေပမယ့္ အလြယ္မေျပာပါနဲ႕။ ၇၁။ က်ဳပ္ေသသြားခဲ့ရင္ က်ဳပ္၀ိဥာဥ္ေလးဟာ ေဗဒင္ပညာနဲ႕အတူ ခင္ဗ်ားဆီ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။

0 comments

သရဲနဲ႕ သရဲခ်စ္သူမ်ား

Published on Saturday, December 15, 2012 in ေဗဒင္ ေဆာင္းပါးမ်ား

(က)

ေဗဒင္ပညာလကၡဏာပညာကိုတတ္ေျမာက္ထားတဲ့လူဟာ လူေတာထဲမွာအရမ္းေနရာရတယ္ ဆိုတာ လက္ေတြ႕လုပ္ၾကည္႕ခဲ့မွသိရပါတယ္။ ဟိုလူ ကလည္းခု၊လ၊ရက္ေတြေပး၊ ဒီလူကလည္းလက္၀ါးေလးျဖန္႕ျပ။ကိုယ္သိတာကုိေျပာျပလိုက္ရင္ပဲနားေထာင္ၿပီးၿပံဳးျပတာေတြကိုကၽြန္ေတာ္ ၾကည္ႏူးခဲ့တာၾကာပါၿပီ။

၁။ကၽြန္ေတာ္ေဗဒင္ဆရာမဟုတ္ပါဘူး။

၂။လကၡဏာဆရာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။

ေဗဒင္လကၡဏာပညာနဲ႕အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္းသူလည္းမဟုတ္ပါဘူး။အဲဒါဆိုရင္ ဘာျပဳလို႕ ေဗဒင္လကၡဏာအေၾကာင္း ေျပာသလဲလို႕ေမးစရာရွိ လာျပန္ေရာ။ဒီလိုပါ။

ကၽြန္ေတာ့္မွာသြပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္နဲ႕ရူးလက္စမကုန္တဲ့လကၡဏာဆရာ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရွိပါ တယ္။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဆီမွာညာစားခ်င္ရင္ေဗဒင္လကၡ ဏာ၀ါသနာပါတယ္သာေျပာ၊ သင္တန္းတက္ခ်င္ တယ္သာေျပာ၊ ဘယ္ေလာက္ကုန္ရမလဲ၊ဘာကုန္ရ မလဲ၊ အားလံုးလုပ္ေပးတယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း စားလို႕ေသာက္လို႕ေကာင္း ေအာင္နာရီ၀က္ေလာက္သူ႕ဆီကဟိုတစ္ေပါက္သည္ တစ္ပိုင္းလကၡဏာအေၾကာင္းေျပာတာကို သည္းခံၿပီး နားေထာင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ပဲသူကဆရာႀကီးက ေနေအာက္ကိုမဆင္းေတာ့ဘူး။ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း ငါ့တပည္႕ငါ့တပည္႕ဆိုၿပီး တပည္႕ရာထူးကိုအထူး ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့အလုိက္ အထိုက္ေပါ့ေလ။

ဒီေန႕ျဖစ္လာတဲ့ျပသနာတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။အမွန္ကကၽြန္ေတာ္က၊ ကၽြန္ေတာ္ ရဲ႕ဆရာလို႕ေျပာတဲ့လကၡဏဆရာလကၡဏာပါေမာကၡ ေဒါက္တာတစ္ျခမ္းပဲ့ကိုေျပာရမွာပါ။ဒါေပမယ့္သူခမ်ာ့ ရြာသာႀကီးစိတ္ေရာဂါကုေဆးရံုမွာယာယီခရီးသြားေနေတာ့ေျပာရခက္လို႕။

ေျပာရရင္ေတာ့ သရဲအေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။

--------------------------။-------------------------

(ခ)

အသားကမည္းမည္း၊ မ်က္ႏွာမွာေက်ာက္ ေပါက္မာ၊မ်က္လံုးကနီနီ၊ ကြမ္းစားထားလို႕ပါးစပ္က ရဲေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကို "ခ်စ္လိုက္တာတုန္"ဆိုတဲ့နာ မည္ကိုဘယ္သူမွမေခၚေတာ့ဘဲ အားလံုးကပတၱျမား ခဲနဲ႕တူတဲ့အသားမည္းေလးကို သရဲကေလးလို႕ပဲ ေခၚၾကပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ကားပြဲစားတန္းက"သရဲ"ဆိုရင္လူတိုင္းသိၾက ပါတယ္။ ပထမေတာ့ေဒါသထြက္ေပမယ့္ သရဲေလး အသည္းေႏြးသြားေအာင္ အၿမဲေပးတဲ့အခ်စ္ကေလး ေၾကာင့္သရဲနာမည္ကိုေက်ေက်နပ္နပ္ခံယူခဲ့ပါတယ္။

ဒီေန႕ကၽြန္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္း(၄)ေယာက္၊ သခိ်ဳၤင္းေပၚမွာစားပြဲေသာက္ပြဲအႀကီးစားကိုခင္းက်င္း ေကၽြးေမြးစားေသာက္ေနၾကပါတယ္။

သုသာန္ဆိုရင္အနားကေတာင္ျဖတ္မသြားရဲတဲ့သူေတြနဲ႕စာရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕ဟာမဟာသူရဲ ေကာင္းႀကီးေတြေပါ့။အႏွီသူရဲေကာင္းႀကီး(၄)ေယာက္ ဟာအမဲသားဆိုလည္းလာသာလာပါမဖဲ၀ါ ၀က္သား ဆိုလည္းလက္မေႏွး။ အရက္ဆိုရင္ ခ်စ္စိတ္၀င္။ကဲဗ်ာ ဘာလို႕ေတာ့လဲ။

တစ္ခုေတာ့ရွိပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ နည္းနည္းမကဲရရင္ေတာ့စိတ္မခ်မ္းသာဘူး။ဒါေၾကာင့္ လည္းရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ဒီေလာက္ဟုိတယ္ေတြမ်ားတာ။ ဘယ္ဟိုတယ္မွမသြားဘဲ တာေမြသခၤ်ဳိင္းေဟာင္းေပၚမွာ ေဆာက္ထားတဲ့ ေကာင္းသထက္ေကာင္း စားေသာက္ ဆိုင္မွာအၿမဲတမ္း လာစားၾကပါတယ္။ ကဲသခိ်ဳၤင္းကုန္း ေပၚမွာစားတာျဖစ္မေနဘူးလား။ အခုလည္းကၽြန္ေတာ္ တို႕တစ္ေတြဟာ စကားေျပာရင္းေျပာရင္းနဲ႕ျမင္ရတဲ့ သရဲကေနမျမင္ရတဲ့သရဲဆီေရာက္သြားပါတယ္။

--------------------------။-------------------------

(ဂ)

ေလာကမွာသရဲရွိတယ္၊မရွိဘူး။သရဲေခၚလို႕ရတယ္။ သရဲေျခာက္တယ္၊မေျခာက္ဘူး။ သူရဲကိုျမင္ရ တယ္ မျမင္ရဘူး။အျမည္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕တစ္ ေတြဟာ အေၾကာင္းအရာစံုကိုေျပာေနၾကပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္း(၄)ေယာက္ထဲကအင္မတန္စပ္စုတဲ့ ဖင္ေရႊ႕(ဖဲန္ေရႊ႕)မဟုတ္ပါ။ ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ေနရင္း ကေနဟိုေရႊ႕ဒီေရႊ႕လုပ္တတ္လို႕ဖင္ေရႊ႕လို႕ေခၚတာပါ။

ဖင္ေရႊ႕ကကၽြန္ေတာ့္ကိုဦးတည္ၿပီးေျပာပါတယ္။

"ေဟာ့ေကာင္သရဲမင္းတို႕လကၡဏာပညာမွာ ဒီလူဟာသရဲျဖစ္မယ္၊မျဖစ္ဘူး ႀကိဳတင္ၿပီးၾကည္႕လို႕ ရသလား၊ၿပီးေတာ့သရဲနဲ႕ေတြ႕ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အမွတ္ အသားေကာပါလား၊ဒီလက္၀ါးရွင္ဟာသရဲေျခာက္ခံရ မယ္ဆိုတဲ့အမွတ္အသားေတြကဘယ္အမွတ္အသားေတြလဲ၊ မင္းကအလကားေကာင္ဆိုတာငါသိတယ္၊ မင္းကိုပညာရေစခ်င္လို႕ငါဒါေတြေမးေနတာ၊ မသိ လည္းမသိဘူးေျပာေပါ့ကြာ၊ငါကေတာ့သိမယ္မထင္ပါဘူးကြာ။"

ေၾသာ္ဖင္ေရႊ႕ဖင္ေရႊ႕ ေတာ္ေတာ္လည္တဲ့အ ေကာင္၊ သူသိခ်င္တာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကိုႏွိမ္လိုက္ ေျမွာက္လိုက္နဲ႕အမ်ိဳးမ်ိဳးပရိယာယ္ဆင္ၿပီးေျပာတာ။ မသိတာမွတ္လို႕။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပမယ္။ကိုယ္က လည္းသရဲဆိုတာကိုယ္ကလြဲလုိ႕ဘယ္သူမွျမင္ဖူးတာ မဟုတ္ဘူး။ဟုတ္တယ္ေလကိုယ့္နာမည္ကိုကသရဲကိုး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္းျမင္ဖူးတာေပါ့။

ဟာသေျပာရမယ္ဆိုရင္သရဲဆုိတာျမင္လည္းမျမင္ဖူးဘူး၊သိလည္းမသိဘူး။အေျခာက္လည္းမခံရ ဖူးဘူး။ေၾကာက္လည္းအေၾကာက္ဘူး။လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကသရဲေၾကာက္တာေတြ႕ရတယ္။နားလည္း

]မေထာင္ခ်င္ဘူး၊အေျပာလည္းမခံဘူး။ေျပာလိုက္တာနဲ ေက်ာခ်မ္းျပၾကတယ္။မခက္ဘူးလား။

ေဗဒင္လကၡဏာပညာမွာသရဲေျခာက္ခံရေပ မယ့္အမွတ္အသားဘယ္ဟာလဲဆိုတာတိတိပပမသိတာအမွန္ပါ။လက္၀ါးျပင္ေပၚမွာေဟာဒီမွာအမွတ္အသား

ပါတယ္။ခင္ဗ်ားသရဲအေျခာက္ခံရမယ္လို႕တစ္ခါမွမေဟာခဲ့ပါဘူး။ေမးတဲ့လူလည္းမႀကံဳဖူးပါဘူး။ ဒါေပ မယ့္သူရဲ႕လကၡဏာကိုၾကည္႕ရင္ေတာ့သိပ္မထူးျခား ေပမယ့္သိသာထင္ရွားတဲ့အမွတ္အသားတစ္ခုခုပါ

တာေတြ႕ဖူးပါတယ္။

(၁)လက္၀ါးျပင္ဟာအႏုပညာလက္၀ါးျဖစ္ၿပီးေတာ့လက္မဟာေအာက္သိမ္၊အေပၚႀကီးၿပီးေကာ့တဲ့ အမွတ္အသားရွိတဲ့လူ။

(၂)လက္၀ါးျပင္ဟာ ေပ်ာ့ေျပာင္းၿပီး လက္ေခ်ာင္း ေလးေတြအားလံုးလက္ဖမိုးဆီသို႕ေကာ့လွန္ခ်လို႕ရ ေလာက္ေအာင္ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့လူ။

(၃)ဦးေခါင္းလမ္းေၾကာင္းဟာအသက္ေမြးေၾကာင္း ထက္ပိုၿပီး တနလၤာၿဂိဳလ္ခံုကုိေကြးဆင္းတဲ့လူ။

(၄)လက္သန္းဟာမျမင္သာေအာင္ေကြးေကာက္ ေနသူ။

(၅)စေနလက္စြပ္ က်ိဳးပ်က္ေနသူ။

(၆)ေသာၾကာၿဂိဳလ္ခံုေပၚမွာမွဲ႕ကဲ့သို႕ အမွတ္အသား ပါသူ။

(၇)လက္မရဲ႕ဒုတိယအဆစ္မွာျဖစ္ေစ၊လက္ခလယ္၏ ေအာက္ဆံုးအဆစ္မွာျဖစ္ေစမွဲပါတဲ့သူ။

အဲဒီလိုအမွတ္အသားေတြအားလံုးပါသည္ ျဖစ္ေစ၊မပါသည္ျဖစ္ေစတစ္စိတ္တစ္ေဒသပါလာ တယ္ဆိုရင္ပဲပရေလာကကိုစိတ္၀င္စားမယ္၊ေလာကီ ပညာကိုစိတ္၀င္စားမယ္၊ဂမီၻရစာေပေတြကိုစိတ္၀င္ စားမယ္။သရဲ၊တေစၦ၊ဖုတ္၊ၿပိတၱာအေၾကာင္းကိုေျပာ ရင္ေၾကာက္မယ္။

အေမွာင္ကိုေၾကာက္တာတို႕၊အိမ္ေနာက္ေဖး တစ္ေယာက္တည္းမသြားရဲတာတုိ႕၊ အိမ္မက္ဆိုးေတြ မက္တာတို႕တစ္ေယာက္တည္းစကားေျပာတာတို႕၊ သိုက္၊ဥစၥာေစာင့္၊လူ၀င္စားႏွင့္ေလာကီပညာရပ္မ်ိဳးစံု ကိုသက္၀င္ယံုၾကည္တဲ့လူေတြရဲ႕လက္ဖ၀ါးမွာအမ်ား ဆံုးေတြ႕ရတက္ပါတယ္။

အဲဒီေတာ့....

သူတို႕ေျပာတဲ့သရဲအေၾကာင္းကိုလကၡဏာပညာနဲ႕ဘယ္လိုေျပာရမလဲဆိုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲ။

ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႕ဖင္ေရႊ႕ကေအးေအးေဆး ေဆးမေနဘူး။ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးရဲ႕လက္၀ါးျပင္

ေတြကိုစားပြဲေပၚမွာျဖန္႕ခိုင္းပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ တင္မဟုတ္ပါဘူး။ကၽြန္ေတာ္တို႕နားမွာစားပြဲလာထိုး ေပးေနတဲ့စားပြဲထိုးကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုပါ လက္၀ါး ျဖန္႕ခိုင္းပါတယ္။

--------------------------။-------------------------

(ဃ)

"ဟား..ဟား..ဟား ငါတို႕အားလံုးရဲ႕လက္၀ါး မွာသရဲေျပာတဲ့အမွတ္အသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါ ေနတာပဲကြ၊သရဲဘယ္ဆိုးလို႕လဲ။ဒီေကာင္လကၡဏ ပညာကို ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာထားတာပဲ၊ဒါဆိုရင္ ဒီေကာင္လုပ္စားလို႕ရၿပီ။ေဟ့ေကာင္သရဲ၊ဘာကိုမွ စိတ္ကူးမယဥ္နဲ႕လကၡဏာဆရာသာလုပ္စားေတာ့"

"ေဟ့ေကာင္ေတြမင္းတို႕လည္း လက္၀ါးျဖန္႕ ေလကြာ၊ေအးေအးမင္းတို႕လည္းသရဲေျခာက္ခံရမယ့္ လကၡဏာပါတယ္"

"ဟိုေငြကုိင္စာေရးမေလးလာ၊ေငးမေနနဲ႕ နင့္လက္၀ါးမွာသရဲေျခာက္ခံရတဲ့အမွတ္အသားပါမပါ ၾကည္႕မယ္၊ဟဲ့လာေလဟာနင္ကလည္းေခၚလိုက္ တာ နင့္ကိုငါတို႕ဘာမွလုပ္ဖို႕ေခၚတာမဟုတ္ဘူး လကၡဏာၾကည္႕ခ်င္လို႕ေခၚတာ၊ ေအာင္မယ္ေလး အိုက္တင္ခံေနျပန္ၿပီ၊ ေတာက္မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး"

"ဘာလက္၀ါးမျပခ်င္ဘူး၊နင္ကလည္း ေရႊထြက္မွာက်ေနတာပဲ၊နင္မလာရင္နင့္လက္ကိုငါ လာၾကည္႕မွာပဲ၊ကဲသရဲေရမင္းငါနဲ႕လိုက္ခဲ့ကြာ၊ငါတို႕ လာၾကည္႕မယ္ဆိုေတာ့ေကာင္မေလးကရံႈ႕မဲ့မဲ့နဲ႕။နင္တို႕ကံေကာင္းတာေနာ္ ဒီလိုနာမည္ႀကီးလကၡဏာ ဆရာနဲ႕ေတြ႕ဖို႕မလြယ္ဘူး၊ ျပဟာလက္ကို"

ေကာင္မေလးရဲ႕လက္၀ါးကို ေကာင္မေလး ႀကိုဳက္သည္ျဖစ္ေစမႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစဇြတ္ႀကီး ႀကည္႕တဲ့ဖင္ေရႊ႕ကေကာင္မေလးမ်က္ႏွာကိုေမာ့ၾကည္႕ၿပီးဟိုက္ခနဲျဖစ္သြားပါတယ္။

"ဦးထင္သလိုပါပဲ သမီးအသက္(၂၀)အရြယ္ မွာအိမ္ေနာက္ေဖးကသစ္ပင္ေအာက္သြားမိရင္းျဗဳန္းခနဲေတြ႕မိလို႕ လန္႕ဖ်ားဖ်ားၿပီးေသသြားခဲ့တဲ့သူပါ၊ သမီးေျပာရင္လည္းဦးယံုမွာမဟုတ္ပါဘူး။ သရဲကို ၾကည္႕ခ်င္တိုင္းမျမင္ရပါဘူး၊ ျမင္ထိုက္မွျမင္တာပါ။ အခုလည္းဦးကျမင္ထိုက္လို႕ျမင္ရတယ္လို႕ပဲမွတ္ေပးလိုက္ရင္မေကာင္းဘူးလား။"